Dat blijkt uit een brief van docent P. Wouters aan de voorzitter van het college van bestuur, W. J. Breebaart. De brief is gepubliceerd in Atrium, het orgaan van de hogeschool. Daarin uit de docent zijn „verbijstering” over de benoeming.Oudkerk treedt volgende week in dienst als lector leefstijlverandering bij jongeren. Hij gaat onderzoeken hoe overgewicht bij kinderen op zo jong mogelijke leeftijd kan worden aangepakt. In de wandelgangen wordt gesproken over het ”dikkekinderenlectoraat”.

Oudkerk blijft als arts verbonden aan een gezondheidscentrum in Amsterdam, waar hij ook een polikliniek voor dikke kinderen heeft. „Ik zie in mijn praktijk veel lollige, uit de hand gelopen, dikke kindertjes”, verklaarde hij in het hogeschoolblad.

Oudkerk (52), die Nederlands-Israëlitisch werd opgevoed, zat in de jaren 1994 tot 2002 voor de PvdA in de Tweede Kamer. Vervolgens werd hij wethouder in Amsterdam. In januari 2004 moest hij aftreden vanwege zijn bezoek aan heroïneprostituees in de tippelzone op de Theemsweg. Daarover deden al verhalen de ronde toen hij nog Kamerlid was. Ook gebruikte hij een computer van het gemeentebestuur om pornosites te bezoeken. Daarvoor kreeg hij een berisping van burgemeester Cohen.

Oudkerk genoot onder een aantal mensen populariteit. Volgens een peiling pal na zijn aftreden had hij bij verkiezingen op tien zetels in de Tweede Kamer kunnen rekenen. Een Haarlems CDA-raadslid wilde hem als wethouder naar die stad halen, maar daar voelde Oudkerks eigen partij niets voor.

Anderhalf jaar later bekritiseerde PvdA-raadslid Schaapman, zelf ex-prostituee, Oudkerk vanwege het feit dat hij nooit publiekelijk heeft toegegeven dat zijn gedrag verkeerd was.

Oudkerk is zich volgens docent Wouters te buiten gegaan aan „een verregaande schending van bestuurlijke integriteit: misbruik van vrouwen op wier welzijn hij als bestuurder geacht werd toezicht te houden. Hij onderscheidde zich bij deze affaire bovendien door hardnekkig ontkenningsgedrag. Vervolgens kan men vaststellen dat de heer Oudkerk zich geenszins wetenschappelijk onderscheiden heeft op het terrein dat hem als lector is toevertrouwd. Rondvraag heeft me geleerd dat respect voor deze persoon in kringen van de Haagse Hogeschool én daarbuiten schaars is.”

Collegevoorzitter Breebaart kondigde in een eerder nummer van het hogeschoolblad bij voorbaat aan niet onder de indruk te zullen zijn van eventuele negatieve reacties op de aanstelling. „Met Oudkerk halen we een stevige lector binnen. Binnen de PvdA was hij al een onafhankelijke denker. Ik ben er trots op dat we zo’n kanjer hebben gevangen.” Volgens Breebaart heeft de Amsterdamse affaire geen rol gespeeld. „Dat is niet relevant en dat hebben we dus niet meegewogen.”

Oudkerk is op het lectoraat opmerkzaam gemaakt door prof. R. Diekstra. Die werd op de hogeschool binnengehaald na zijn vertrek van de Leidse universiteit vanwege plagiaat. Wouters verwijst daarnaar en noemt het benoemingsbeleid „zacht gezegd onbegrijpelijk.” Hij vraagt zich af of het college van bestuur zich bewust is van de imagoschade die dergelijke benoemingen de hogeschool bezorgen.