„De dag van de overwinning staat weer voor de deur: voorwaarts! Op naar Tallinn!” Zo luidde de opening van een van de meest gelezen kranten in Rusland, de Komsomolskaja Pravda, deze week. De auteur van het artikel voorziet in Estland een burgeroorlog tussen de Estlanders en de Russische minderheid. In dat geval is het volgens de krant voor de nabij de Estlandse grens gelegen Russische leger een peulenschil om in een „korte en snelle mars” naar Tallinn op te rukken, om vervolgens „de val” van deze stad te bespoedigen.Ook via de Russische televisiestations -alle gecontroleerd door het Kremlin- wordt dergelijke oorlogszuchtige taal aan het adres van Estland permanent geuit. Nuances komen nauwelijks aan bod en worden automatisch gestigmatiseerd met het aloude communistische motto ”wie niet voor ons is, is tegen ons”.

De enige boodschap die de Russische bevolking daardoor te horen krijgt, is dat de Estlanders door de verplaatsing van het Sovjetmonument het fascisme verheerlijken. Het als bronzen soldaat vormgegeven monument is immers een eerbetoon aan Sovjetsoldaten -lees Russen- die aan het einde van de Tweede Wereldoorlog tegen de nazi’s hebben gestreden en Estland van hen zou hebben bevrijd. Dat voor de Estlanders zelf het monument een symbool is voor de bijna vijftigjarige Sovjet-Russische bezetting die na de Sovjetbevrijding volgde, wordt volledig verzwegen.

Ook de verschillende patriottische jongerengroepen die al meer dan een week de Estlandse ambassade in Moskou belegeren, spreken consequent over de verdediging van de Russische eer tegen de ”fascisten” (Estlanders). De opvallend goed georganiseerde belegering -de leiders van de betrokken groepen zijn allen gelieerd aan het Kremlin- gaat met de nodige intimidaties en gewelddadigheden gepaard, compleet met grote opblaastanks en het ten gehore brengen van Sovjetstrijdliederen.

De Estlandse ambassadrice is zelfs persoonlijk door de belegeraars aangevallen. Slechts de inzet van pepperspray door haar bewakers kon voorkomen dat ze letsel opliep. Inmiddels heeft ze Moskou voor een vakantie verlaten. Een aantal belegeraars volgde haar per auto tot het aan, vliegveld en toen ze eenmaal het land had verlaten sprak hun belangrijkste woordvoerder Vasili Jakemenko over „de overwinning.”

Ook op economisch niveau heeft het Kremlin inmiddels de nodige Sovjetmechanismen in werking gezet. Zo moest toevallig deze week zowel de oliepijpleiding- als de transporttreinverbinding richting Estland „wegens reparaties” worden stilgelegd. Dat zou al lange tijd geleden zo zijn gepland. Ook zijn Russische supermarktketens en handelaren „spontaan” Estlandse producten gaan boycotten. Dit gebeurde overigens vooral nadat zowel de Moskouse burgemeester Joeri Loezjkov als vicepremier Sergej Ivanov hiertoe had opgeroepen.

De grote vraag nu is wat het Kremlin met al deze intimidaties wil bereiken. Zijn methoden lijken archaïsch omdat Estland niet meer tot de Russische invloedssfeer behoort en zowel politiek als economisch ook niet meer van Rusland afhankelijk is. Het is zelfs volwaardig lid van de NAVO en de EU, die zich beide inmiddels openlijk tegen de Russische intimidaties hebben uitgesproken. In dat licht lijken de intimidaties deel uit te maken van een veel bredere trend, waarbij een politiek steeds zelfbewuster Rusland met opzet de confrontatie zoekt met het Westen.