De Zimbabwaanse predikant vertelde dat gisteren tijdens de 44e zendingsdag van de Nederlandse Stichting Mbumazending, in Utrecht. De bijeenkomst trok zo’n 4250 mensen, iets minder dan vorig jaar. De stichting steunt het werk van de Vrije Presbyteriaanse Kerk van Schotland, die nu al meer dan honderd jaar in Zimbabwe werkt met op dit moment vier inlandse predikanten. Op vele plaatsen zijn kerkjes, scholen en medische klinieken. Vorig jaar werd ruim 900.000 euro voor de zending in Zimbabwe overgemaakt.Ds. Khumalo zei verwonderd te zijn dat mensen in Nederland bijdragen aan het werk van de zending in zijn land waaraan hij zo veel te danken heeft gehad. Hij ziet het prediken van Christus als zijn belangrijkste taak.

„In de Naam van Christus moeten gepredikt worden bekering en vergeving van zonden. Schuldige zondaren kunnen zichzelf niet helpen, maar als ze op Christus vertouwen, zullen ze vergeving van zonden ontvangen. Degenen die geloven, zullen deelgenoot worden aan Christus.”

Ds. Khumalo deelde mee dat ds. Mzamo zich vanwege een minder goede gezondheid als predikant heeft teruggetrokken, maar dat er weer een student in opleiding is. De Zimbabwaan vertelde dat zowel de plaatselijke gemeenschappen als de regeringsautoriteiten waardering voor de zending hebben.

Ds. Khumalo heeft zorgen over de vijanden die machtig zijn, maar „het moet mensen niet van God afhouden. De Heere Jezus bemoedigt met de woorden: „Ziet, Ik ben met ulieden, al de dagen, tot aan de voleinding der wereld.”

Heidense religies
De voorzitter van de stichting, ds. Tj. de Jong, hersteld hervormd predikant te Staphorst, is bezorgd over de doorgaande secularisatie in West-Europa. „De instroom van heidense religies is zorgelijk. De mensen zijn ontvankelijk voor andere religies en minder voor de christelijke religie, die aan de basis stond van de samenleving. God haalt Zijn huisraad in Nederland thuis. Het zou kunnen dat het getal vol wordt onder ons en dat de Heere naar andere werelddelen gaat om het getal van de uitverkorenen daar vol te maken. Als het vol is, komt het einde. De Heere zal zorgen dat ze er allemaal komen.”

Ds. A. van Voorden, predikant van de gereformeerde gemeente in Nederland te De Beek-Uddel, was de laatste spreker tijdens het ochtendgedeelte. Hij nam als uitgangspunt voor zijn meditatie Efeze 2:12, over het eertijds van de Efeziërs. Het is voor ieder mens nodig om bij zijn afkomst bepaald te worden, zei hij. „Het is met geen woorden uit te drukken hoe diep de mens gevallen is.”

De predikant trok een vergelijking met de wilgen die in het voorjaar zijn geknot. „Het is niet genoeg dat de ene tak na de andere afgekapt wordt, want de boom moet afgehouwen worden. Het zal zo ver moeten komen dat er geen doen meer aan is en een mens in een heilzame wanhoop terechtkomt. Als men op de plaats komt dat men de Heere toevalt in zijn Goddelijk recht, dan krijgt men de deugden Gods liever dan de eigen zaligheid. Dan wordt er een deur der hoop geopend, en die deur is Christus. Hij kan volkomen zaligheid schenken aan een schuldig volk. Die hoop mag er zijn als alles wegvalt buiten die dierbare Middelaar.”

Separerend
’s Middags sprak ds. T. Klok, oud gereformeerd predikant te Urk. De prediking moet separerend zijn, zo zei hij. „Je kunt niet met een ”misschientje” door het leven gaan. Velen zullen menen in te gaan en niet kunnen. Als we levend gemaakt willen worden, zijn we begerig naar een separerende prediking.”

In een separerende prediking zal gesproken worden over het wenen bij de wedergeboorte, „zoals een kind huilt dat ter wereld komt.” Het zal ook gaan over ootmoed en ongerechtigheid. „Als God werkt, werkt Hij ootmoed en voelt een zondaar die overtuigd wordt van zijn zonden, zich steeds helwaardiger worden.” Verder moet het gaan over het bloed van Jezus Christus, dat toegepast moet worden. „Zulke ontdekte zielen kunnen niet rusten voordat ze de Zaligmaker gekregen hebben.”

Ds. D. Burggraaf, hersteld hervormd predikant te Maartensdijk, sprak het slotwoord, over de blinde in Lukas 18. Hij ziet in dit Bijbelgedeelte een stuk separatie. De blinde had vergeving van zonden ontvangen en volgde de Zaligmaker, Die steeds belangrijker voor Hem werd en hij verheerlijkte God. Van het volk staat er dat het God lof gaf, maar „het was van voorbijgaande aard, misschien een algemene werking van de Geest. Toen het wonder verder weg kwam, gingen ze over tot de orde van de dag. Misschien hebben diezelfde mensen wel geroepen: „Kruist Hem.” De predikant wenste de hoorders toe dat ze niet tevreden zouden zijn met een godsdienstig gevoel, wat van voorbijgaande aard kan zijn.