Dringen om de boom bij kliniek Mogadishu
MOGADISHU - In de Somalische hoofdstad Mogadishu zijn geen ziekenhuisbedden meer beschikbaar en nauwelijks genoeg verbandmiddelen om de gewonden te verzorgen. Zelfs de flessen medicijnen zijn opgedroogd. Maar de stroom patiënten houdt niet op.
Dat zijn dan nog de gelukkigen, die de beschietingen tussen islamitische guerrillastrijders en de troepen van de wankele Somalische regering weer een dag hebben doorstaan.„Zelfs de schaduwen van de bomen zijn bezet”, zegt Dahir Dhere, de directeur van het Medina-ziekenhuis, de grootste kliniek in Mogadishu.
Veel slachtoffers van de gevechten zijn burgers. In de afgelopen maand zijn volgens een plaatselijke mensenrechtengroep 1250 doden gevallen, waarvan een vijfde in de afgelopen week. Sinds de gevechten in februari uitbraken zijn meer dan 320.000 van de 2 miljoen inwoners van Mogadishu de stad ontvlucht.
Niet Ahmed Mohamed (32). Hij bleef in de stad en ligt nu in het Keysaneyziekenhuis, dat met bijna 200 patiënten tjokvol zit. Een mortiergranaat verbrijzelde in het weekeinde zijn rechterbeen. „De dokters zeiden dat ik zou sterven als ze het er niet afhaalden. Dus heb ik er maar mee ingestemd.”
Wie kan, vertrekt uit Mogadishu en de omliggende steden. Vrouwen en kinderen vluchten te voet met weinig meer dan de kleren aan hun lijf en enkele potten om in te koken. Slapen doen ze langs de kant van de weg. In Afgoye, 30 kilometer van de hoofdstad, wordt gevochten om een plaatsje in de schaduw van een boom.
„Iedereen wil onder de boom zitten”, zegt Asha Hassan Mohammed, een moeder van zeven kinderen die vorige week Afgoye bereikte, maar naar Mogadishu is teruggekeerd omdat ze er geen eten kon vinden. „Het is er zo vol dat er geen onderdak is.”
De Verenigde Naties zeggen dat de gevechten in Mogadishu hebben geleid tot de ergste humanitaire crisis in de recente geschiedenis van het door oorlog verwoeste land. Veel inwoners zitten vast omdat de wegen uit Mogadishu zijn afgesloten. Catherine Weibel van de vluchtelingenorganisatie van de VN zegt dat veel mensen die de stad nog niet zijn ontvlucht eenvoudig te kwetsbaar zijn om het er op te wagen. „Alle mensen die ziek zijn, of gehandicapt in rolstoelen, kunnen niet weg.”