Deze commissie, bestaande uit synodeleden, adviseerde de synode het door ouderling A. W. de Ronde (Woudenberg) ingediende bezwaarschrift tegen het zegenen van niet-huwelijkse relaties in de kerk niet als een gravamen te accepteren. Dit omdat de ordinantie in de Protestantse Kerkorde die daarover gaat -ordinantie 5.4- niet het belijdend spreken van de kerk betreft. Daarom kan volgens de synodecommissie tegen die ordinantie ook geen gravamen worden ingediend. Wel adviseerde de commissie de synode om tot een „eenduidige en Bijbels gefundeerde visie” te komen op seksualiteit en relatievormen. De commissie constateerde dat zo’n visie tot nu toe door de synode niet gegeven is.De diepe verdeeldheid in de Protestantse Kerk over dit onderwerp bleek donderdagavond door het indienen van twee volstrekt tegengestelde voorstellen tijdens de bespreking van het gravamenrapport. Mevrouw ouderling S. Hiebsch (Amsterdam, luthers) diende, samen met enkele andere synodeleden, een voorstel in tegen het besluitvoorstel van het moderamen. In haar tegenvoorstel werd geconstateerd dat het door De Ronde ingediende bezwaarschrift niet als een gravamen behandeld kon worden, omdat de kerk in ordinantie 5.4 geen belijdende uitspraak had gedaan. Vervolgens zou de zaak met deze constatering volgens haar gesloten moeten worden. „Laten we de pijn van het verschil nu maar eens laten staan. Dat vraagt ook moed. We komen op dit punt niet tot eenduidigheid, dat moeten we accepteren”, aldus Hiebsch.

Ouderling G. A. Metz (Wouterswoude) diende juist een amendement in om ordinantie 5.4 uit de kerkorde te halen „totdat een inhoudelijke toetsing van deze ordinantie op grond van de Bijbel en het belijden van de kerk heeft plaatsgevonden.” Hij zag hiervoor de mogelijkheid omdat de commissie de aanbeveling deed ordinantie 5.4 „voorlopig” in de kerkorde te laten staan.

Hiebsch zei zich juist aan deze zin gestoten te hebben. „Wie de discussies over deze ordinantie heeft meegemaakt, weet dat er over geen enkel ander onderwerp zo veel is gediscussieerd als juist hierover. Deze ordinantie is aangenomen, omdat we constateerden dat we het hierover niet eens werden. Daarom is het ook geen bindende ordinantie, maar een zogenaamde ”kan-bepaling”. Dat wil zeggen dat gemeenten kunnen besluiten tot het zegenen van niet-huwelijkse relaties, maar dat ze nooit gedwongen kunnen worden.”

De voorzitter van de gravamencommissie, ds. A. A. Wijlhuizen (Nuenen), benadrukte dat de gravamencommissie unaniem van mening was dat de discussie in de kerk over relatievormen en seksualiteit uit de sfeer van de kerkorde gehaald moest worden. „Er niet over praten, is geen optie. Maar vechten over kerkordebepalingen moeten we niet meer willen.”

Dr. C. van Sliedregt (Nunspeet) zei het als een belangrijke bijdrage van De Ronde te zien dat de gewetensnood over dit onderwerp in de kerk gedeeld wordt. „We moeten erop gericht zijn samen de Bijbelse weg te zoeken. Ordinantie 5.4 is geen belijdende uitspraak, maar er moet wel terdege naar gekeken worden en het mag niet alleen bij kijken blijven. Ik hoop van harte dat we dichter bij het moment komen dat we elkaar vinden in een gemeenschappelijk verstaan, waarbij het Woord het laatste woord heeft en waarbij Schrift met Schrift wordt vergeleken.”

Prof. dr. G. G. de Kruijf, voorzitter van de Generale Raad van Advies, zei dat de commissie terecht had geconcludeerd dat ordinantie 5.4 geen belijdende uitspraak is van de kerk, maar dat de inhoud van die ordinantie de belijdenis wel raakt. „Daarover moeten we gewoon eerlijk zijn”, zei prof. De Kruijf. „De tekst van deze ordinantie wijkt af van de belijdenis van het voorgeslacht.”

Namens het synodebestuur ontraadde dr. B. Plaisier het tegenvoorstel van ouderling Hiebsch. „Als we als kerk dit tegenvoorstel aannemen, geven we een verkeerd signaal af. Ja, we hebben een probleem. Het zijn zaken die ons ontzettend aangrijpen, maar moeten we ons er dan maar bij neerleggen? Juist omdat we zo verdeeld zijn, moeten we het gesprek aangaan. Die verantwoordelijkheid hebben we naar elkaar, dat zijn we aan onze stand verplicht. We moeten in de kerk blijven kloppen op elkaars hart.”

Uiteindelijk werd vrijdagnacht pas het tegenvoorstel van Hiebsch in stemming gebracht. Van de nog aanwezige synodeleden stemden er 52 voor het tegenvoorstel en 69 tegen, waarmee het werd verworpen. Ouderling Metz trok zijn amendement in om ordinantie 5.4 uit de kerkorde te schrappen.

De synode ging in overgrote meerderheid akkoord met het besluitvoorstel van het moderamen. Daarmee accepteerde de synode dat het bezwaar van De Ronde niet als gravamen gezien kan worden en nam ze de aanbeveling van de gravamencommissie over om het gesprek over relatievormen en seksualiteit weer aan te gaan.

Op aandrang van ouderling-kerkrentmeester J. van Heijst (Bunnik) gaat het moderamen met ouderling De Ronde in gesprek over het verdere traject van zijn bezwaar. De kerkorde schrijft namelijk voor dat een bezwaar dat de synode niet als gravamen behandelt, automatisch wordt doorgestuurd naar de generale commissie voor bezwaren en geschillen.

Volgens mevrouw T. M. Wilemze, hoofd van de juridische afdeling van de PKN, moet deze commissie altijd de mogelijkheid hebben om de werkwijze van de synode te toetsen.