Dr. Paas, onder meer missionair opbouwwerker in Amsterdam, verwerpt theocratie als politiek begrip. Hij definieert die als een systeem waarin godsdienstige overtuigingen omgevormd worden tot politieke doelen. Dat is zijns inziens een fout die teruggaat op de middeleeuwse eenheidsdroom van kerk en staat.Theocratie is zelfs een theologische dwaling, meent dr. Paas. „Het komt erop neer dat de nieuwe orde van Gods koninkrijk met de middelen van de oude orde moet worden bewerkt en dat het oordeel van God niet wordt afgewacht. Dat is de duivel uitdrijven met Beëlzebul. Politiek is een instelling Gods van de oude bedeling. Zij kan getemd worden, maar niet gekerstend.”

Dr. Paas noemt zich niet een voorstander van een neutrale, wel van een onpartijdige overheid. „Deze mag niet partij kiezen voor een bepaalde stroming in de samenleving, hetzij een kerk of een liberale voorhoede. De taak van de overheid is om de publieke vrijheden en rechten te handhaven en zich tegen zonde en kwaad te keren. Vanuit christelijk perspectief dienen we de overheid op haar beperkte karakter te wijzen.”

De overheid is niet een voorbode van het Koninkrijk van God maar wordt eens door Christus en Zijn Rijk afgelost. „Een christelijke overheid moet de kerk aansporen haar werk goed te doen door haar niets in de weg te leggen, maar bevoordelen kan zij niet. Kerk en overheid zijn niet noodzakelijk partners, zoals de theocratie veronderstelt. De overheid behoort tot de aardse bedeling, tot de orde van de dingen die voorbijgaan.”