De verbrijzeling en verslagenheid van geest openbaart zich het gevoeligst in de aanvankelijk overtuigde zondaar. Ze blijft bij hem, echter niet altijd even gevoelig, de ene tijd meer en de andere tijd minder. Bij Gods kinderen is ze er op bijzondere tijden, als zij in grote zonden zijn gevallen en de Heere Zijn aangezicht geheel voor een tijd verbergt.Als u vraagt door wat middelen en langs welke wegen het de Heere behaagt de mens te verbrijzelen, is het antwoord dat Hij verschillende middelen heeft om zo’n hart te vergruizen. Het gebeurt soms door oordelen en straffen die de Heere oefent over een kerk, een huisgezin of een persoon. Hij zegt als het ware: Laat u tuchtigen, opdat Mijn ziel van u niet afgekeerd worde. Hij zoekt te overtuigen van zonde, van gerechtigheid en van oordeel.

De bijl ligt reeds aan de wortel van de boom, zoals bij de koning Manasse. Die werd getroffen toen hij in de gevangenis in Babel geworpen werd. Het is als met het harde staal, dat alleen buigzaam is als het in het vuur week wordt gemaakt. Zo wordt het zondaarshart door de hamer van Gods Woord en Geest verbrijzeld en vermorzeld. O, de zondaar krijgt dan een slag op het hart door die hamer die zijn consciëntie wakker roept, en hem overtuigt door de vloeken van Gods wet. Dan roept de zondaar al bevende, met Paulus, uit: Heere, wat wilt Gij dat ik doen zal?

Joachimus Mobachius, predikant te Nijkerk (Christelijke zedenkunst, 1741)