Zie, zo weent hier die grote medicijnmeester Christus, omdat zijn patiënten niet wisten wat tot hun vrede diende. Hij drukt er Zijn verlangen naar het behoud van Jeruzalem mee uit en haar plicht te leren door Zijn voorbeeld, te wenen over haar zonden. Uit de oceaan van deze tranen van Christus vloeien veel rivieren van leringen. Want deze menselijke tranen zijn duidelijke uitdrukkingen van Zijn menselijke natuur. Hoewel Zijn tranen en genegenheden veel volmaakter waren dan de onze, blijkt hier evenwel dat Hij ons in alles gelijk geweest is, uitgenomen de zonden.Er zijn verschillende soorten tranen. Er zijn wereldse en duivelse tranen. Dat zijn echter tranen die snel opdrogen. Er zijn ook goede tranen. Er zijn tranen van medelijden. Er zijn tranen van liefde en tranen van blijdschap, boetvaardige tranen, tranen uit een gebroken fontein van een verslagen hart over al onze zonden.

Casparus de Carpentier, predikant te Amsterdam (”Tranen-vloet Jesu Christi”, 1661)