Uit het nog te verschijnen jaarverslag van de toetsingscommissies blijkt dat artsen in 2006 zes stervensverzoeken van vroeg dementerenden inwilligden, tegen drie in 2005 en een in 2004. Dat meldde Trouw donderdag.Voor euthanasie bij dementerenden biedt de in 2002 van kracht geworden euthanasiewet beperkte ruimte. Ook daarvoor zag het openbaar ministerie soms van vervolging af. Zo ging de Twentse huisarts Van der Meer vrijuit nadat zij in 1996 stervenshulp verleende aan een 71-jarige man met beginnende dementie die niet kon leven met het vooruitzicht nog verder af te takelen. Justitie beoordeelde haar handelwijze als zorgvuldig, mede omdat het besluit tot stand kwam in zorgvuldig overleg met een hoogleraar ouderenpsychiatrie en een neuroloog.

Gedrieën kwamen zij tot de slotsom dat de man uitzichtloos en ondraaglijk leed, zijn lijden voor arts en psychiater invoelbaar kon maken en voldoende wilsbekwaam was om zijn doodswens samenhangend en evenwichtig te herhalen. De uit het seponeren van deze strafzaak ontstane norm bleef na 2002 intact. Zo ging ook minister Donner in juni 2004 akkoord met het besluit van het college van procureurs-generaal af te zien van vervolging van een arts die eveneens vanwege beginnende dementie het leven van een 64-jarige man beëindigde. De wilsbekwaamheid van de man was getoetst, zijn lijden was ondraaglijk bevonden en de arts maakte bij de toetsingscommissie melding van zijn besluit.

Verpleeghuisarts en publicist Bert Keizer, die herhaaldelijk blijk gaf van scepsis jegens euthanasie bij dementerenden, bekent in Trouw dat hij zijn terughoudendheid heeft laten varen. Aannemelijk is dat artsen in de toekomst vaker instemmen met stervensverzoeken op grond van dementie, nu steeds duidelijker wordt onder welke voorwaarden de toetsingscommissies concluderen dat aan de zorgvuldigheidsvereisten is voldaan.