Angst hindert dialoog met migranten
AMSTERDAM (ANP) - De dialoog tussen de migrantenparochies en de andere parochies binnen de Nederlandse Rooms-Katholieke Kerk is niet gemakkelijk. De autochtone rooms-katholieken vragen zich af wat de migranten willen en vrezen dat zij een bedreiging zijn voor de oude, vertrouwde vormen van pastoraat. De migrantenparochies hebben nogal wat angst hun eigen identiteit te verliezen en vragen zich af wat het geloof van de autochtone Nederlanders voorstelt.
Dat blijkt uit de brochure ”Kairos. De Tijd is Rijp”, die bisschop Punt van Haarlem vrijdagmiddag in ontvangst heeft genomen. Punt is binnen de bisschoppenconferentie belast met de zorg voor de migrantengemeenschappen. Een werkgroep van vertegenwoordigers van rooms-katholieke migrantengroepen in het bisdom Haarlem heeft de brochure samengesteld.De bisschoppen besloten eind 2004 de aansturing van de pastorale en diaconale zorg aan rooms-katholieke migranten bij de bisdommen onder te brengen. Die zorg was tot dan toe toevertrouwd aan de landelijke instelling Cura Migratorum. De migrantenparochies zijn sindsdien onderdeel van een bisdom. In Nederland zijn er ongeveer vijftig van zulke parochies, die samen naar eigen zeggen ongeveer 37.000 mensen bereiken. Dat is minder dan 10 procent van alle rooms-katholieke migranten in Nederland, wier aantal op ruim 400.000 wordt geschat. De brochure beschrijft vier van zulke parochies, waaronder een Franstalige, een Poolse en een Chaldeeuwse parochie. De leden van de laatste parochie zijn vooral uit Irak afkomstig.
Het standpunt van de kerk over de opvang van migranten in parochies is verwoord in de instructie ”Erga migrantes caritas” van de pauselijke raad voor pastorale zorg aan migranten en reizigers. De raad ziet de migratie als een „belangrijk teken van de tijden”, waarvan de kerk gebruik moet maken bij haar arbeid „om de mensheid te vernieuwen en het Evangelie van de vrede te verkondigen.” De raad pleit voor een kerk die zich bekommert om het welzijn van de migranten.
Uit de migrantengemeenschappen klinkt waardering voor deze woorden, maar zij wijzen direct op de schrijnende situatie waarin veel migranten verkeren. Daardoor heeft nogal wat pastoraal werk het karakter van crisispastoraat. „Wij bieden pastorale zorg waar de Nederlandse maatschappij een psychiater adviseert”, staat in de brochure. Pastores in migrantenparochies moeten daarom niet alleen liturgisch goed geschoold zijn, maar ook veel kennis hebben van de achtergrond van hun parochianen en het land waaruit zij afkomstig zijn.
