Een uurtje mensen spotten in een drukke winkelstraat levert veel, heel veel tassen op. Vooral bij vrouwen. Mannen dragen er meestal geen, óf een aktetas, óf een schuin omgehangen flapovertas. De grote handtas is opvallend afwezig. Toch zou die volgens trendwatchers en modebladen hét mannenmodeaccessoire van het seizoen zijn.Mannen worden gevoeliger voor mode en willen daarom ook een tas die bij hun schoenen en hun kleding past.

Volgens Fashion.nl zijn modeaccessoires er niet meer louter voor de vrouw, ook de man completeert tegenwoordig zijn outfit met hulpstukken: handschoenen, sjaal, bretels, gilet - en tas.

De schoudertas is voor mannen al langer gemeengoed. Nu komt daar de handtas bij. Eentje van fors formaat weliswaar, want kleintjes zijn de meeste mannen toch te vrouwelijk. Geschikt om mee te sporten of om mee op reis te gaan, maar ook om allerlei accessoires in te vervoeren.

Want hoewel hij het nooit zal halen bij het gesleep van de vrouw, heeft de man van tegenwoordig behoorlijk wat mee te zeulen: agenda, telefoon, autoradio, zonnebril, deodorant, TomTom, rijbewijs, paspoort.

Bovendien is de modetrend voor mannen dit seizoen netjes -met veel linnen, colberts en smalle dassen- en zijn de kleuren neutraal: wit, zwart en grijs. Een grote mannentas past goed in dit beeld.

Geen statement
Wat BMW’s, Mercedessen en andere snelle auto’s zijn voor de man, is de handtas voor de vrouw. Elsevier noemde de damestas kortgeleden „het statussymbool bij uitstek.” Of dat ook voor mannen geldt, is de vraag.

Columnist Martin Bril wijdde er onlangs een column aan. „Voor een man is een tas geen verlengstuk van zijn persoonlijkheid, geen statement, alleen maar een praktisch ding. Veel verder dan een rugzak of iets waar hij wat papieren en een laptop in kan doen komt hij niet”, concludeert hij niet zonder spijt.

Tassen zijn van oorsprong praktische dingen en kregen pas later status. Kleding in vroeger eeuwen had nog geen binnenzakken, dus werden tassen en beurzen gebruikt voor het meedragen van geld en andere persoonlijke bezittingen, zoals brieven en waardepapieren.

Er waren beugeltassen, leren beurzen en buidelvormige beurzen aan lange trekkoorden, zowel voor mannen als voor vrouwen, schrijft het Tassenmuseum Hendrikje in zijn uitgave ”Tassen” (Amsterdam, 2004).

Bultige sleutelbossen
De oudste tas uit de collectie van het museum is een zestiende-eeuwse geitenleren mannentas met sierlijke knopen en een metalen beugel. Achter allerlei geheime sluitingen gaan wel achttien vakken schuil. Genoeg opbergruimte voor mannensnuisterijen.

Met de komst van mannenkleding met zakken in de zeventiende eeuw, raakt de tas bij mannen langzaam in onbruik. Hun spullen nemen zij voortaan mee in vest, broek en jas. Vanaf dat moment behoort de handtas toe aan de vrouw. Behalve de aktetas draagt een man geen tas.

In de jaren zestig van de vorige eeuw verschijnt voor het eerst de mannenhandtas. De snit van een herenkostuum is in die tijd nauwsluitend en biedt weinig plaats aan portefeuilles, zakdoeken en bultige sleutelbossen. De uitkomst is een onopvallend rechthoekig leren polstasje.

Veel mannen associëren deze tas echter met vrouwelijkheid en proppen hun bezittingen dan toch maar liever in uitpuilende zakken. Wellicht is daarom de huidige mannentas niet alleen modieus, maar ook groot, praktisch, ruig en stoer.

Stoer leer
Het straatbeeld mag dan weinig mannen-met-grote-handtas opleveren, de mannelijke paspoppen in de Bijenkorf dragen in elk geval allemaal een fiks exemplaar, in combinatie met een pak. De tas heeft korte hengsels en het model ligt tussen dat van sporttas, weekendtas en bowlingtas in. Het materiaal is stoer leer, of canvas.

De tassenafdeling van het warenhuis heeft een heel rijtje staan. Volgens het warenhuis is de grote tas voor mannen de „must have” van dit seizoen.

In tegenstelling tot de Bijenkorf heeft lederwarenzaak Ger Schoen uit Utrecht de grote handtas nog niet in de collectie. Er is weinig vraag naar, volgens de verkoopster. „Vorige week had ik toevallig iemand in de winkel die naar zo’n tas op zoek was. Maar dat is tot nu toe de enige.”

Zijn collega-verkoper van tassenwinkel Baggy World laat zich nog niet erg door de trend meeslepen. Dat met de komst van die tas de aktetas op zijn retour zou zijn, wil er bij de Utrechtse verkoper niet in. „Als een man naar een zakelijke afspraak moet en in pak gaat, hoort daar toch echt nog steeds een aktetas bij”, meent hij. Dus staan ze nog in groten getale zwart of bruin te glimmen in zijn winkel.

Van schoudertassen verkoopt de winkelier er behoorlijk wat, „die zijn erg populair”, maar met de grote handtas valt het tegen. In tegenstelling tot wat modegoeroes beweren, denkt de winkelier dat de trend het niet lang uithoudt. „Met een halfjaar tot een jaar is het weer over. Als je mannen een beetje kent, weet je dat ze hun rommel toch het liefst bij hun vrouw in de tas stoppen.”

Tassentic

De op het oog zo alledaagse tas heeft een rijke geschiedenis. Wie zich daarvoor interesseert, kan dit jaar bij diverse musea terecht.

Museum De Koperen Knop in Hardinxveld-Giessendam organiseert vanaf 24 maart de expositie Tassentic. De expositie geeft een beeld van de tas in de periode 1850 tot heden, met extra aandacht voor de designtas. Bekende ontwerpers zoals Hester van Eeghen, Maria Hees, Elly Kersten, Ferry Meewisse en Paula Pontes werken mee aan de expositie. Naast historische tassen, zoals het kousenbeursje, de dijzak en de chatelaine, zijn veel moderne tassen te zien. Meer informatie: 0184-611366 en www.koperenknop.nl.

Amsterdam heeft een museum speciaal voor tassen. Tassenmuseum Hendrikje laat met een collectie van zo’n 3500 exemplaren de geschiedenis van de westerse tas zien, van de late middeleeuwen tot in deze eeuw. Het museum bestaat sinds 1996, toen Hendrikje Ivo (1936) voor het eerst haar grote verzameling tassen tentoonstelde. Aanvankelijk was het museum gesitueerd in een ruimte in haar huis, maar op dit moment verhuist het naar een monumentaal pand aan de Herengracht in Amsterdam. Eind juni opent het museum de deuren weer voor het publiek. Meer informatie: 020-5246452 en www.tassenmuseum.nl.