In 1935 introduceerde SS-leider Heinrich Himmler Lebensborn (Levensbron), een programma om ”raszuivere” paren zich te laten voortplanten. Buiten Duitsland werd het vooral in praktijk gebracht in Noorwegen, met zo’n 12.000 kinderen als resultaat.Veel van de Lebensbornkinderen werden na de oorlog met de nek aangekeken, gepest en als zwakzinnigen behandeld. Later hadden zij moeite werk te vinden. Een groep van 149 Noren, 4 Zweden en een Duitser die zijn zaak donderdag voor het mensenrechtenhof komt bepleiten, hoopt dat het hof de Noorse staat zal opdragen smartengeld te betalen. Volgens de groep had de Noorse overheid de Lebensbornkinderen moeten beschermen tegen de discriminatie.

Een van de eisers, Paul Hansen, zei dat hij tot 1965 in een psychiatrische instelling opgesloten heeft gezeten zonder dat iemand ooit onderzoek deed naar zijn geestestoestand, een lot dat veel Lebensbornkinderen overkwam. Een ander, Karl Otto Zinken, zei dat hij naar een school voor verstandelijk gehandicapten werd gestuurd, waar hij door twee mannen werd verkracht.

Noorse rechtbanken oordeelden dat Noorwegen pas in 1953 de Europese conventie voor de mensenrechten heeft getekend en daarom niet verantwoordelijk kan worden gesteld voor wat de Lebensbornkinderen voor die tijd is overkomen. Maar de groep zegt dat zijn ellende tot lang daarna voortduurde. In 2002 gebood het Noorse parlement de regering om de groep tegemoet te komen. Die bood aan de gedupeerden, al naar gelang de bewijzen die zij konden overleggen, maximaal 25.000 euro te betalen. Maar de groep eist 50.000 euro per persoon en tot vier maal dat bedrag voor degenen die kunnen aantonen dat hun hele leven door de discriminatie is verwoest.

Als het hof de argumenten van de eisers heeft aangehoord kan het enkele maanden duren voor het een besluit neemt om de zaak al dan niet te behandelen.