Een jongen klikt de beugel van het cilinderslot aan een ketting die om een lantaarnpaal hangt. De paal staat aan de rand van een brug. Zijn meisje kijkt hem dromerig aan. Daarna gooit de jongen het sleuteltje sleutel weg. Het metalen voorwerp belandt in het donkere water van de Tiber. „We kennen elkaar zes maanden”, zegt Marco. „Dit is een symbool van onze liefde die nooit zal overgaan.”Giuilia, een jong meisje, knikt instemmend. Op het slot schreven ze met viltstift: ”Marco en Giulia 1-10-06/5-3-07”.

Het slot is slechts een van de paar honderd cilindersloten aan de sierlijke lantaarnpaal op Ponte Milvio. De paal is met al zijn sloten en slotjes het ’mekka’ voor jonge stellen. Het gezamenlijk sluiten van het slot en het elimineren van de sleutel staat symbool voor de liefde. De jongeren komen vanuit heel Rome en de verre omtrek.

Marco en Giulia hebben een uur met de scooter gereden om de brug te bereiken. Anderen komen van ver buiten de hoofdstad. Het persbureau AGI meldde afgelopen weekend dat twee geliefden uit het zuidelijke Apulië spontaan met de trein naar de Italiaanse hoofdstad waren gekomen. Op het station in Rome vroegen ze de eerste de beste buschauffeur hen naar naar de ”liefdesbrug” te brengen.

Balkon

Het is niet bekend hoe de traditie is ontstaan, of wie er als eerste mee is begonnen. Feit is dat de eerste slotjes hier sinds 1998 hangen, getuige de data op de hangsloten. De lantaarnpaal is de laatste twee jaar uitgegroeid tot een liefdessymbool zoals het balkon van Romeo en Giulia in Verona, dat ook een toestroom van jonggeliefden heeft te verwerken. De aanzwellende populariteit heeft te maken met het succes van een boek waarin de hoofdrolspelers overgaan tot het slotenritueel op de Ponte Milvio. Nadat het boek vorig jaar werd verfilmd, is van de lantaarnpaal weinig meer te zien dan sloten.

Tot afgelopen weekend zag de paal met de kluwen van uitwaaierende sloten eruit als een kerstboom. Twee vandalen sloopten afgelopen zaterdagnacht echter de sloten en kettingen van de brug af. Weliswaar greep de politie de twee onverlaten in de kraag, maar van de sloten was geen spoor meer te vinden.

De diefstal volgde op een hoofdstedelijke discussie afgelopen week over de brug, een historisch bouwwerk, de lantaarnpaal en de sloten. Sommige exponenten van de linkse gemeenteraad wilden van de sloten af. Als reden gaven ze op dat door het gewicht van de hangsloten de lantaarnpaal zou bezwijken. Anderen meenden dat al die weggeworpen sleuteltjes de Tiber zouden vervuilen. Enkelen vonden de nieuwe traditie een teken van armoede; een leeg ritueel. Ze menen dat er riten met meer diepgang bestaan, zoals het elkaar overhandigen van de verlovingsring.

Gouden slot
Na de diefstal afgelopen weekend was het plotseling gedaan met de oppositie. De burgemeester sprak van een schandelijke daad, de deelgemeente reikte een gouden slot uit aan de politieagent die de twee dieven had opgepakt. Een rechtse politicus zei dat de sloten aan de Ponte Milvio een „culturele betekenis” hebben. Inmiddels wordt de brug ook door toeristen bezocht, die nu naast de Trevifontein een nieuw ’heidens’ symbool hebben. Bij de Trevi bestaat al decennialang de traditie om een muntje in het water te werpen. Dat zou terugkomst in de stad garanderen.

Wie zeker de nieuwe traditie toejuicht, is de eigenaar van de ijzerwinkel aan de overkant van de brug. Een medewerker van de zaak, Gianni, zei gisteren dat ze de laatste twee jaar honderden sloten hebben verkocht aan jonggeliefden. Hij wil de omzet niet kwantificeren, maar Marco, met zijn Giulia, vertelt dat zijn slot 13 euro heeft gekost. Ze waren maandag niet de enigen. Sinds de diefstal hangen alweer honderden nieuwe sloten aan de lantaarnpaal.