Op grond van de Wet maatschappelijke ondersteuning (WMO) bepalen gemeenten sinds begin dit jaar hoeveel huishoudelijke hulp ouderen en gehandicapten krijgen. De gemeenten beheren echter ook het geld dat nodig is voor huishoudelijke hulp.„Het gevolg is dat ouderen en gehandicapten minder zorg krijgen”, zegt bestuurder L. Vincken van CNV Publieke Zaak. „Vorig jaar werd driekwart van het werk in de thuiszorg gedaan door geschoolde werknemers en een kwart door goedkope ongeschoolde hulpen. Nu is dat andersom.”

Veel instellingen bieden thuiszorg aan onder de marktprijs, zegt de bond. Daardoor dwingen ze hun vaste medewerkers min of meer te gaan werken als alfahulpen, die buiten de cao vallen en geen pensioen opbouwen.

Een woordvoerder van zo’n honderd verontruste gemeenten uitte eind vorig jaar in deze krant zijn zorg over het tempo waarin thuiszorginstellingen van thuiszorgmedewerkers kunnen overschakelen op alfahulpen. „Dat gaat veel minder snel dan het ministerie denkt. Omdat thuiszorgorganisaties de omslag niet meteen kunnen maken, moeten ze zeker de eerste tijd nog dure krachten inzetten. Dat leidt onvermijdelijk tot tekorten op de budgetten, omdat het zorgkantoor niet de geleverde, maar de geïndiceerde hulp betaalt.”

Volgens de centrale werkgeversorganisatie ActiZ slaat het CNV te vroeg alarm. „Het is nog onduidelijk of de verschuiving die de bond signaleert, een landelijke trend is. Pas binnen enkele weken wordt dat duidelijk.”