Om aandacht te vragen voor de kamernood verzamelden vertegenwoordigers van de veertien organisaties zich woensdagmiddag -met huisraad en al- voor het nieuwe ministerie van Onderwijs in Den Haag om het nog leegstaande gebouw „op te eisen” als onderdak voor studenten.

De briefschrijvers vragen de overheid de huursubsidie voor onzelfstandige wooneenheden opnieuw in te voeren en leegstaande kantoorpanden voor bewoning geschikt te maken. Daarnaast willen ze dat het voor particuliere kamerverhuurders fiscaal-juridisch weer aantrekkelijk wordt een kamer te verhuren. De „strafkorting” op de huursubsidie van particulieren die een kamer verhuren, moet worden afgeschaft.

Niet alleen beginnende studenten, maar ook ouderejaars zoeken vaak tevergeefs naar een kamer, schrijven de organisaties. Voor onderdak in Utrecht moet een student gemiddeld tweeënhalf jaar geduld hebben. Ook in de periferie van Amsterdam is de wachttijd voor een kamer in een van de studentencomplexen minimaal tweeënhalf jaar. Voor een honk in het centrum moet een gegadigde zelfs vierenhalf jaar wachten.

Ook steden die voorheen nooit met kamernood te kampen hebben gehad, zoals Wageningen en Groningen, hebben nu wachtlijsten van minimaal een halfjaar.

Volgens de studentenbonden ISO en LSVb, de landelijke vereniging van studentenhuisvesters Kences, de Nederlandse Woonbond, de Nationale Jeugdraad, de Stichting JongerenHuisvesting Utrecht, het CNV-jongeren en de politieke jongerenorganisaties van CDA, GroenLinks, VVD, PvdA, SP, D66 en LPF ontbreekt een doordacht jongerenhuisvestingsbeleid al jaren, talloze signalen en acties ten spijt. „Veel gemeenten profileren zich als studentenstad, maar weigeren vervolgens om meer, goede en betaalbare woonruimte te realiseren. Sterker nog, in steeds meer studentensteden verdwijnen goedkope huurwoningen om plaats te maken voor dure koopwoningen. Door gebrek aan betaalbare, zelfstandige woonruimte blijven ex-studenten ’plakken’ op hun kamer en stagneert de doorstroming”, aldus de brandbrief.