Dat bleek dinsdag uit het betoog van vertegenwoordigers van Crescas bij de Commissie Gelijke Behandeling. Tegen het Joodse centrum is een klacht ingediend door het Meldpunt Discriminatie Amsterdam vanwege het gevoerde toelatingsbeleid.

Het meldpunt trad in eerste instantie op namens iemand die door Crescas geweerd zou zijn omdat hij geen Joodse achtergrond heeft. Tot ergernis van Crescas weigert de klager echter zijn identiteit bekend te maken. Daarop is de klacht overgenomen door het meldpunt zelf.

Crescas verzorgt cursussen over het Joods-culturele erfgoed, met name voor Joden die weer in contact willen komen met de Joodse traditie. In de cursussen van Crescas staan de Joodse cultuur en religie centraal.

Onder de circa 200 cursisten bevinden zich ernstig getraumatiseerden die Nederland na de holocaust nog steeds als een onveilige omgeving ervaren, zo betoogde raadsman mr. R. A. Kiek. De aanwezigheid van niet-Joden zou voor hen reden kunnen zijn om weg te blijven. „Bij veel Joodse mensen is een diep gevoel geworteld dat het Nederlandse volk te weinig heeft gedaan om deportatie te voorkomen. Zij voelen zich bij niet-Joden niet veilig.”

Anderen verdringen hun Joodse identiteit en zwijgen over het verleden. Dat heeft volgens directeur R. Wurms van Crescas ook gevolgen voor hun kinderen. „Onder de tweede en de derde generatie komen vergelijkbare psychische problemen voor als onder de eerste.” Dat verklaart waarom Crescas ook adverteert in studentenbladen.

Wurms legde uit dat de cursisten actief aan de programma’s deelnemen. „Het gaat verder dan het schoolbord en het krijtje. Er hebben ook religieuze rituelen plaats, zoals het gezamenlijk lezen van gebeden. Daaraan mogen alleen Joden deelnemen.”

Dat is voor Crescas een reden temeer om niet-Joden te weigeren. Dat geldt niet als ze een Joodse partner hebben. „Het herontdekken van de Joodse identiteit kan heel ingrijpend zijn. Het is van belang dat de partner dat proces van dichtbij meemaakt. Vanwege de heelheid van de relaties worden zij toegelaten”, verdedigde Wurms het beleid.

Volgens het Meldpunt Discriminatie Amsterdam is Crescas geen religieuze instelling, maar Wurms wees erop dat de Joodse godsdienst wel degelijk een belangrijke rol speelt binnen zijn centrum. „Joden die overgegaan zijn naar een andere religie, zouden niet worden toegelaten.”

Het educatief centrum bestrijdt dat het verboden onderscheid maakt op grond van ras, zoals het Meldpunt Discriminatie Amsterdam beweert. Het beroept zich op de uitzondering die de Algemene wet gelijke behandeling maakt voor genootschappen met een geestelijke grondslag en voor instellingen op het gebied van bijzonder onderwijs. „Het toelatingsbeleid is nodig ter verwezenlijking van de grondslag”, onderstreepte mr. R. A. Kiek.

Deskundige en medeoprichtster van Crescas prof. dr. R. Dessaur wees erop dat niet-Joden die meer willen weten over het Jodendom, overal terechtkunnen. „Er is op dit gebied een overvloed aan cursussen buiten Crescas.” Ze kon geen enkel begrip opbrengen voor de aanklacht wegens discriminatie. „Het doet me denken aan een rijk kind dat alles heeft behalve rolschaatsen, dat die wil afpakken van een arm kind. Dat arme kind zijn wij in dit geval.”

De commissie doet naar schatting over zes weken uitspraak.