Dat blijkt uit een onderzoek van het Nederlands Jeugdinstituut (NJi) naar risicofactoren voor kindermishandeling in allochtone gezinnen.Het NJi -dat op 1 januari is opgericht als voorzetting van onderdelen van het Nederlands Instituut voor Zorg en Welzijn (NIZW)- concludeert in een rapport dat kindermishandeling in alle culturen en alle lagen van de bevolking voorkomt. Wel geven allochtone ouders hun kinderen aanzienlijk vaker een tik.

In de groep ouders met kinderen van 4 tot en met 18 jaar geeft 17 procent van de Nederlandse moeders hun kind wel eens „een draai om de oren of een tik.” Turkse moeders maken in 20 procent van de gevallen gebruik van een dergelijke fysieke straf. Van de Marokkaanse en Creoolse moeders neemt 25 procent wel eens de toevlucht tot een tik.

De mate waarin gebruik wordt gemaakt van fysieke straffen, blijkt verband te houden met het opleidingsniveau. Bij Marokkaanse en Creoolse gezinnen komt lichamelijke straf vooral voor wanneer de ouders laag zijn opgeleid.

Het NJi benadrukt dat een tik nog niet hetzelfde is als kindermishandeling, maar constateert wel dat een gezinsklimaat waarin geslagen wordt, eerder leidt tot mishandeling. De kans op kindermishandeling is in de meeste gevallen een optelsom van risicofactoren én de afwezigheid van voldoende beschermende factoren, aldus het instituut.

Aan die twee zaken wordt bij veel niet-westerse allochtonen voldaan, constateren de onderzoekers. „Die ouders lijden bijvoorbeeld onder een slechte economische positie, hebben geen sociaal netwerk, hebben last van racisme of discriminatie en zijn vaak onzeker over het opvoeden van hun kinderen binnen twee culturen.”

In deze omstandigheden kunnen ouders zich vastklampen aan „corrigerende opvoedingsmaatregelen die ze uit hun verleden kennen”, aldus het rapport, en proberen ze „hun ouderlijk gezag met traditionele middelen en strengheid te doen gelden.”

Naar schatting worden in Nederland jaarlijks minimaal 80.000 kinderen mishandeld door hun ouders.