Aan zijn vertrek gingen onrustige maanden vooraf. Daarbij speelde niet alleen de machtsstrijd met bondskanselier Merkel. Wat hem vooral de das omdeed was de geruchtenstroom dat Stoiber zijn politieke rivalen langs slinkse wegen probeerde te beschadigen. Over zijn tegenstander Seehofer, landbouwminister in Beieren, verscheen deze week het bericht dat hij een buitenechtelijke relatie heeft. Duitse commentatoren suggereren dat dit gerucht met opzet door het Stoiberkamp naar buiten is gebracht. Een andere CSU-concurrente van de premier, Pauli, beschuldigde Stoiber van spionage: hij zou een persoonlijk medewerker hebben laten speuren in haar privéleven.Stoiber was niet de enige Duitser die deze week de aandacht van de (schandaal)pers trok. Voormalig VW-directeur Peter Hartz, even oud als Stoiber, moest zich woensdag voor de rechter verantwoorden voor een reeks van 44 affaires. Die varieerden van het betalen van smeergeld en corruptie tot zeer dubieuze uitstapjes om de ondernemingsraad in te palmen.

Hoge bomen vangen veel wind. Soms knappen ze daardoor zelfs af. Het is onvermijdelijk dat topfunctionarissen nauwkeurig door de pers gevolgd worden.

De aandacht van de media valt tot op zekere hoogte te verdedigen. Wie een hoge positie bekleedt, kan daardoor het gevoel krijgen in een glazen huis te wonen. Bestuurders, of het nu om de overheid of om het bedrijfsleven gaat, vervullen echter een voorbeeldfunctie en hun integriteit is van groot belang. Komt die in het geding, dan hebben media de taak daar de vinger bij te leggen. Kritisch, maar zonder elke slak van zout te voorzien, en vooral zorgvuldig, genuanceerd.

Geruchten bevatten vaak -niet altijd- een kern van waarheid. Zelfs als ze onjuist zijn, kan iemand er zo door beschadigd raken dat opstappen de enige weg is. Het is beter om met opgeheven hoofd de voordeur achter zich dicht te trekken dan als aangeschoten wild verder te kreupelen.

Zijn de beschuldigingen terecht dan ligt aftreden of opstappen nog meer voor de hand. Dat geldt zelfs bij relatief lichte overtredingen: een premier die een reep chocolade steelt, verkeert in de gevarenzone. Een Zeeuwse ex-wethouder die afgelopen week werd veroordeeld vanwege rijden onder invloed, koos die route. Hij erkende ruiterlijk dat hij fout was en bedankte voor zowel zijn publieke als zijn kerkelijk ambt.

Door de knieën gaan is altijd beter dan ontkennen, negeren of vergoelijken. Het baant ook de weg naar herstel van vertrouwen en een nieuwe functie. Zo’n houding dwingt respect én vergeving af van de omstanders. Aan die gezindheid ontbreekt het nogal eens. Christenen moeten echter bedenken dat wie niet vergeven wil, zelf ook geen vergeving ontvangen kan.