Begin 1987 vergaderden de gemeenten voor het eerst. Het gaat inmiddels om een hervormde gemeente, een hersteld hervormde gemeente, een gereformeerde kerk vrijgemaakt, twee christelijke gereformeerde kerken, drie gereformeerde gemeenten, drie gereformeerde gemeenten in Nederland (binnen en buiten verband) en twee oud gereformeerde gemeenten. „We kunnen elkaar aanspreken op Schrift en belijdenis.”„Het OOGG ontstond vanuit de behoefte meer oog voor elkaar te hebben, elkaar op te scherpen en gezamenlijk te reageren op maatschappelijke en sociale ontwikkelingen”, zegt G. C. Slingerland, ouderling van de gereformeerde gemeente te Oosterland en voorzitter van het orgaan.

W. F. Sprengelmeijer, ouderling bij de oud gereformeerde gemeente te Zierikzee, is secretaris. G. J. J. Krakeel, tot voor kort ouderling bij de christelijke gereformeerde kerk te Zierikzee, is penningmeester.

Zondagsrust
Sprengelmeijer: „Het OOGG is vooral bedoeld om elkaar tot steun te zijn bij maatschappelijke ontwikkelingen, om in de richting van de overheid met één stem te spreken, om één gezicht te vertonen naar buiten toe. Als de overheid winkels en horecagelegenheden ruimte wil bieden om zondags open te gaan, dan maken we samen gebruik van de inspraakmogelijkheden. Met elkaar wijzen we de overheid dan op het belang van de zondagsrust op het eiland. Via de geëigende kanalen laten we op een correcte manier van ons horen.”

Tweemaal per jaar komen de ambtsdragers van de dertien gemeenten bij elkaar. Krakeel: „Dan gaan we bij elkaar op visite, zeg maar, de ene keer bij de ene gemeente, de volgende keer bij een andere. De ontvangende gemeente zorgt voor invulling van de avond. Vaak wordt er een onderwerp behandeld waar we allemaal van kunnen leren. Over de Wet maatschappelijke ondersteuning bij voorbeeld, over psychische en sociale nood, over zending of evangelisatie. Allemaal thema’s waar iedere kerk mee te maken heeft.”

Schouwen-Duiveland is één verzorgingstehuis rijk, de Corneliastichting in Zierikzee. Het overlegorgaan zorgt dat daar geestelijke verzorging beschikbaar is en dat er iedere zondag diensten worden belegd. Een van de afgevaardigden voert het woord bij afscheids- of intredediensten binnen een van de deelnemende kerken.

Samenbinding
Sprengelmeijer prijst de onderlinge verstandhouding: „Waarbij duidelijk is dat we elkaar niet voor de voeten lopen met twee of drie verbonden, of met een veronderstelde wedergeboorte, want dan zouden we onenigheid kunnen krijgen. We kijken liever naar wat ons samenbindt.”

Slingerland: „Het is dus niet de opzet om met elkaar te kijken naar leerverschillen, evenmin om ooit op zondag samen in één kerk te gaan zitten, maar wel om samen naar buiten toe te treden, om naar de wereld toe Bijbelse normen en waarden kracht bij te zetten.”

Sprengelmeijer: „Kerken moeten elkaar opzoeken, waar je elkaar maar vinden kunt. Als de wereld alleen maar over het kerkelijk leven hoort als er verdeeldheid is, lijdt de zaak van de Heere er schade door.”

Krakeel: „Je kunt elkaar de mantel uitvegen over onderlinge verschillen, maar we moeten elkaar toch allemaal rond het kruis van Christus ontmoeten, we bidden allemaal tot dezelfde God. Daarin moeten we elkaar ook in het maatschappelijke verkeer kunnen vinden.”

Op Schouwen-Duiveland wonen zo’n 35.000 mensen. Twintig procent van hen is kerkelijk. Krakeel: „Het is dus van belang om te kijken wat je als kerkelijke minderheid samen kunt doen. We hebben elkaar hard nodig.”

Slingerland: „Ook over de kerkmuren heen ervaren we verbintenis. Kerkmuren zijn prima, maar ze mogen niet hoger zijn dan de drempel van je voordeur. Je moet eroverheen kunnen stappen.”

Water
Waarom lukt een dergelijk regionaal initiatief op Schouwen-Duiveland wel, en elders niet, of slechts zeer moeizaam? Krakeel: „We leven op een eiland, we zijn hier omringd door water. Schouwen-Duiveland is een afgebakend gebied. Je bent op elkaar aangewezen en je kent elkaar hier al gauw. Misschien is het wel een soort eilandgevoel.”