Gallego deed dat grotendeels alleen, zonder bouwvergunning, zonder bouwtekeningen en zonder ooit een studie bouwkunde te hebben gevolgd.Voor sommigen is het negen verdiepingen tellende bouwwerk een prachtig monument van doorzettingsvermogen en religieuze toewijding. Coca-Cola gebruikte het in 2005 in een van zijn reclames en Gallego kreeg een plekje in een tentoonstelling over moderne Spaanse kunstenaars in het Museum of Modern Art in New York.

Maar het gemeentebestuur van Mejorada del Campo, een grauw industriestadje even ten zuidoosten van Madrid, is het bouwsel een doorn in het oog. „Justo’s ding is een groot probleem”, zegt woordvoerster Flora Saura. „Iedereen is dol op hem, maar hij leeft in een andere wereld.”

„Het zit allemaal in mijn hoofd”, schrijft Gallego op een bord dat aan de deur van zijn kathedraal hangt. „Ik ben geen architect en ik geef toe dat ik geen enkele bouwkundige opleiding heb genoten.”

Twee vragen dringen zich op. Zal hij in staat zijn zijn gebouw af te maken? Waarschijnlijk niet. En wat gebeurt er als dat niet lukt? Dat weet niemand. Hoewel Gallego een groot aantal neefjes heeft, is hij van plan de kathedraal na te laten aan het bisdom van het naburige Alcala de Henares.

Saura noemt het een vergiftigd geschenk. Mejorada del Campo heeft noch de expertise in huis, noch het geld om de bouw over te nemen, zegt ze, en zowel de regering als de Rooms-Katholieke Kerk weigert te helpen. „Niemand wil er iets mee te maken hebben”, aldus Saura. „Er is geen bouwproject, geen vergunning, geen inspectie en er zijn geen tekeningen. Het is volledig illegaal en er lopen verschillende juridische procedures tegen hem.”

Het bouwsel, een architectonisch allegaartje met vooralsnog slechts een blauw metalen frame als koepel, verrijst op een stuk grond aan de rand van het stadje. Gallego erfde het stuk grond van zijn ouders. De torens, die zijn opgetrokken uit gebroken, rode bakstenen, moeten waarschijnlijk nog een stukje hoger worden.

Binnen takelt de iele, maar verrassend lenige Gallego emmers vol bouwmaterialen naar de bovengelegen verdiepingen met behulp van het wiel van een kinderfiets. Overal staan bakken grind, zakken klei en cement en roestige, wankele steigers. Op een bankje liggen kaarsen, bidprentjes en Mariabeelden. Een grote collectebus zit vol donaties van bezoekers die het project steunen.

Hoewel het bouwwerk de zegen van een bisschop nodig heeft om kathedraal te mogen heten, doet het daar wel erg aan denken, met zijn crypte, klooster, trappen aan de voorkant, bogen, pijlers en wenteltrappen. Gallego gebruikte enkel gebruikte materialen, zoals gebroken bakstenen voor de torens en olievaten als gietvormen. Zo af en toe krijgt hij hulp van vrijwilligers. Verder helpen particulieren en bedrijven hem op verschillende manieren met de financiering.

„Er is geen datum vastgesteld waarop het klaar is”, schrijft Gallego. „Ik heb slechts iedere werkdag aan te bieden die God me schenkt en ik ben tevreden met wat ik tot nu toe heb bereikt.” Gallego geeft de geschreven uitleg omdat hij moe werd van het beantwoorden van steeds weer dezelfde vragen. Journalisten wil hij alleen in ruil voor geld te woord staan, schreeuwt hij, omdat hij de pers „gespuis” vindt en omdat die hem, voor zijn creatie beroemd werd, belachelijk maakte.

Gallego studeerde ooit voor monnik, maar werd van de opleiding verwijderd nadat hij begin jaren ’60 tuberculose had opgelopen. Toen begon hij met de bouw van zijn kathedraal, die hij heeft opgedragen aan de maagd Maria. Hij heeft zich gebaseerd op boeken over kathedralen, kastelen en andere belangrijke gebouwen, schrijft hij. „Maar mijn belangrijkste inspiratiebron is toch het Evangelie Gods.”

De inwoners van het stadje hebben een zwak voor hem. „Ach ja, Justo. We staan allemaal achter hem, maar ze moeten het ding afbreken of voor eens en voor altijd afmaken”, zegt Epifania Corredero, die een bar heeft tegenover het bouwwerk. „Natuurlijk moet je een beetje gek zijn om te doen wat hij heeft gedaan. Het is alleen jammer dat hij niet heeft geprobeerd iets nuttigers te bouwen. We hebben genoeg kerken.”