De commisie-Maljers was er niet voor niets. De hoogleraar en de zijnen zagen maar liefst 55 indieners van alternatieve voorstellen voor ontpoldering langskomen, die gezamenlijk niet minder dan 75 alternatieven aandroegen. Dat de indieners vrijwel allemaal uit de regio kwamen (zowel organisaties als particulieren) tekent dat veel Zeeuwen de commissie blijkbaar als laatste strohalm zagen.Toch concludeert nu ook de commissie dat ontpolderen onontkoombaar is. Weliswaar kunnen landbouwpolders in Zeeuws-Vlaanderen en Zuid-Beveland die tot nu toe hoog op de nominatie stonden, mogelijk worden geschrapt, maar dat geldt niet voor de Hedwige- en Prosperpolder in het oosten van Zeeuws-Vlaanderen en het Zwin, in het westen. Over die locaties waren al besluiten genomen, „en het lijkt niet eenvoudig om dit nu nog te veranderen”, concludeert prof. Maljers.

Verder zijn er evengoed boeren in de Braakmanpolder, die nu boven aan het lijstje van de commissie staat. Het te ontpolderen deel is voor twee derde in gebruik voor agrarische doeleinden.

Van alle alternatieven die bij de commissie zijn binnengekomen, hebben er drie betrekking op de Braakman. Veel andere voorstellen (dertien in totaal) gaan over het creëren van een eiland ergens in de Scheldemonding, waardoor de natuurcompensatie buitendijks plaats zou vinden en er geen land hoeft te worden opgeofferd.

De commissie keurt die voorstellen echter af, vooral omdat er met zo’n kunstmatig eiland helemaal geen nieuwe natuur zou ontstaan: het gebied ís immers al onderdeel van de natuur in de Westerschelde.

Een ander opvallend voorstel betreft het afgraven van het Verdronken Land van Saefthinghe. Maar ook daarvan concludeert de commissie dat het een sigaar uit eigen doos is: omdat het Verdronken Land al buitendijks ligt, komt er geen wezenlijk nieuwe natuur bij.

Toch is het niet alleen de Braakman die soelaas kan bieden. Zo kan rond de nu al voorgestelde ontpolderingen bij het Zwin extra ontpolderd worden zonder dat landbouwgrond verloren gaat: onlangs tot natuurgebied ingerichte grond kan vrij gemakkelijk worden omgezet in buitendijkse slikken en schorren. De commissie onthoudt zich echter van een oordeel over deze mogelijkheid.