Schroders lanceerde onlangs in Amsterdam een beleggingsfonds dat specifiek investeert in goederen en grondstoffen. De registratie van het fonds kwam deze week rond bij de Autoriteit Financiële Markten (AFM).Investeerders in goederen en grondstoffen behoren tot een zeer kleine minderheid. Institutionele beleggers stoppen niet meer dan 3 procent van hun beheerd vermogen in fondsen die zich hiermee bezighouden, constateert Schroders. Bij de particuliere investeerders is dat percentage nog een stuk lager.

De vermogensbeheerder heeft een eenvoudige verklaring voor deze geringe belangstelling: gebrek aan kennis. Wie inzicht wil hebben in deze markten moet zich er goed in verdiepen, en dat laatste gebeurt volgens de specialist nog onvoldoende.

Michael wijst op de ontwikkelingen in de olieprijs, die tamelijk grillig kan zijn. Onvoorspelbare factoren zoals tropische stormen kunnen de prijs van olie opdrijven, om maar niet te spreken van politieke spanningen. Bij grondstoffen in de landbouw speelt evengoed een breed scala van factoren, die per regio behoorlijk kunnen verschillen, zegt hij.

Een blik op de prijsontwikkeling van mais maakt duidelijk waar Michael het over heeft. In Zuid-Afrika is mais door een slechte oogst de afgelopen tijd een stuk duurder geworden dan in de Verenigde Staten. De prijzen op de verschillende termijnmarkten hebben zich daardoor ongelijk ontwikkeld. Het maakt dus wel degelijk uit waar je als belegger je mais vandaan haalt, stelt Michael.

Groeipotentieel ziet de vermogensbeheerder volop. De prijs van grondstoffen zal de komende jaren waarschijnlijk stijgen, ook omdat er vaak sprake is van geringe voorraden. Een andere factor is dat vooral in opkomende markten de welvaart omhooggaat en mensen meer kunnen besteden. „Kijk maar naar een land als China. In 1980 at een Chinees gemiddeld nog geen 20 kilo vlees per jaar, vorig jaar was dat meer dan 50 kilo. Zo zie je hoe de vraag zich ontwikkelt, en dat zal de komende jaren alleen maar sterker worden.”