„Zoals het nu is, kan het niet langer”, stelt ’t Hart. Er is te weinig ruimte om de dieren op te vangen. Volgens de zeehondenliefhebster is de tijd rijp voor een uitbreiding, omdat het aantal dieren dat binnenkomt stabiliseert. „De laatste jaren ligt het steeds rond de 200.”De huidige, gebrekkige mogelijkheden zorgen voor hoge kosten. In de bassins zitten te veel dieren, waardoor het water extra vaak ververst moet worden. Ook werkt de opvang veel met noodgebouwen, waarvoor de gemeente slechts een tijdelijke vergunning heeft afgegeven. De horecatent, waarin verstandelijk gehandicapten de bediening verzorgen, moet bijvoorbeeld voor elke winter worden afgebroken en in de lente weer opgebouwd. „Dat kost handen met geld.”

Op de huidige plek is geen plaats voor de beoogde uitbreiding met 5000 vierkante meter. De gemeente De Marne, waar Pieterburen onder valt, is op zoek naar een passende locatie. „In elk geval blijven we dicht bij de Waddenzee”, zegt ’t Hart. „Dat kan weer in Groningen zijn, maar ook in Friesland.” De band doorsnijden met Pieterburen zal de ’zeehondenmoeder’ niet zwaar vallen. „We moeten kijken naar wat het beste voor de zeehonden is. Die moeten we op een verantwoorde manier opvangen, dat verwachten onze donateurs. Het is mij om het even waar we terechtkomen.”

De crèche heeft onder meer behoefte aan dertig quarantaines voor zieke dieren in plaats van de zeven die er nu zijn. Dat is nodig omdat het aantal zieke dieren toeneemt. De afgelopen maand kwamen er 22 binnen, terwijl dat er vorig jaar november 4 waren.

Daarnaast wil de opvang bezoekers meer gaan bieden, zoals een ruimte voor wisselexposities en activiteiten voor kinderen. Binnen drie jaar moet de nieuwbouw gereed zijn.