Uit de stukken bleek dat de voorbereiding moeizaam was verlopen. Ds. B. J. van Vreeswijk sprak van aangescherpte standpunten en vastgelopen onderhandelingen die vlot getrokken moesten worden. „Het onderling vertrouwen nam af.” De oud-preses van de hervormde synode was voorzitter van de commissie die de nieuwe structuur voorbereidde.

Dat een en ander zo moeizaam verliep, heeft onder andere te maken met het feit dat niet alleen een deel van de opleiding tot predikant op Hydepark plaatsheeft, maar ook de nascholing van predikanten. Omdat de kerk de nascholing betaalt, wil de Generale Raad KTO (Kerkopbouw, Theologie en Opleiding) graag een vinger in de pap hebben. De commissie voor het Theologisch Wetenschappelijk Onderwijs (TWO) gaat over de scholing en wil ook het nodige voor het zeggen hebben. De nieuwe structuur zorgt voor bestuurlijk evenwicht. Uit beide instanties nemen twee personen zitting in het nieuwe bestuur van Hydepark.

Tussen scholing en nascholing moet verder duidelijk onderscheid zijn, omdat het ministerie van Onderwijs en Wetenschappen alleen voor scholing geld verstrekt. Deze ministeriële geldstroom mag niet in gevaar komen.

Meeregeren
Prof. dr. F. G. Immink vindt dat er overdreven met het probleem wordt omgegaan. „Wie meebetaalt wil ook meeregeren”, zei hij over KTO. „Het is dus beter dat gewoon goed te regelen.” Hij gaf toe dat hij in het verleden –Immink is zelf ook rector van het seminarie geweest– liever had dat Hydepark onder TWO viel. Maar vanwege het feit dat Hydepark voor een deel zorg draagt voor de opleiding en voor een deel door de kerk wordt gefinancierd, vindt hij de bedachte constructie aannemelijk.

De commissie van rapport stelde een andere structuur voor. Ds. Van Vreeswijk ontraadde die sterk. Hij vreest een „stammenoorlog” als er opnieuw onderhandeld moet worden. „De wapenstilstand is gesloten. Laat een nieuw bestuur aan de slag gaan. De betrokkenen hebben het vertrouwen uitgesproken.”

Er is onder andere besloten dat er in de toekomst niet drie rectores zullen zijn, maar één. Nu zijn dat nog dr. H. de Leede, dr. A. M. Spijkerboer (beiden hervormd) en dr. L. T. Witkamp (gereformeerd). Vijfentwintig synodeleden wilden het aantal van drie handhaven.

Ds. P. L. de Jong (Rotterdam): „Voor ons vormen zij een afspiegeling van de denkrichtingen in de kerk.” SoW-scriba dr. B. Plaisier bracht naar voren dat alle opleidingen van de kerken maar één rector hebben. Verder zei hij dat ook docenten worden benoemd met het oog op de breedte van de kerk. „Dat hangt niet af van de rector.”

Benoemingsbeleid
De benoeming van een nieuwe rector hield de triosynode echter aan zich. De meerderheid van de synode steunde een amendement van ds. H. J. Jansen (classis Emmen). De opstellers van het rapport met de nieuwe structuur hadden voorgesteld dit aan de kleine synode over te laten.

Ds. Jansen: „Rector is een theologisch zwaarwegende functie, vergelijkbaar met die van een kerkelijk docent.” Kerkelijke hoogleraren en docenten worden ook door de generale synode benoemd.

Uit de reactie van ds. Van Vreeswijk bleek dat er plannen zijn om meer benoemingen in kleiner verband te gaan regelen. „Onze gedachte is dat misschien met het oog op de wet op de privacy het juridisch niet houdbaar is een curriculum vitae zo breed te verspreiden. Dit was een voorzetje.”

Hierover krijgt de synode nog een keer een plan op tafel. Nu zegde dr. Plaisier toe dat het benoemingsbeleid van de rector van het seminarie gekoppeld zal zijn aan dat van de hoogleraren.