In een artikel, te vinden op de website van Crosswalk.com, gaat NK Missions, een christelijke organisatie die zich bezighoudt met evangelisatiewerk onder de Noord-Koreanen, in op de geweldige dreiging die er van de sekte van Moon uitgaat. ”De Verenigde Kerk en de kerstening van Noord-Korea”, luidt de titel.

De Verenigde Kerk werd in 1954 opgericht door ds. Sun Myung Moon. Hij en zijn echtgenote, die zichzelf ”De Ware Ouders” noemen, vormen „het eerste paar dat kinderen kan voortbrengen zonder erfzonde.” Moon zelf zegt „de messias van de tweede wederkomst” te zijn; zijn vrouw is „de heilige geest.”

De sekteleider, die in Noord-Korea het levenslicht aanschouwde, kreeg miljoenen volgelingen. Nog altijd is hij het hoofd van een enorm imperium, dat uit talloos vele organisaties en duizenden ondernemingen bestaat, waaronder The Washington Times. De waarde ervan loopt in de miljarden dollars.

Moons grote levensdoel is altijd geweest de „kerstening” van het communistische Noord-Korea. Zeker sinds 1991 is hij zeer actief om dit doel te bereiken. In dat jaar bezocht Moon de dictator Kim II Sung, een bezoek dat leidde tot een -nog altijd voortdurende- „onwaarschijnlijke verhouding”, zoals The Los Angeles Times eens schreef.

Moon kreeg toestemming voor de bouw van een groot hotel in Pyongyang, de Noord-Koreaanse hoofdstad. Dat beroemt zich er nog altijd op het enige hotel in het geïsoleerde land te zijn dat beschikt over satelliettelevisie. Ook mochten Moons volgelingen Jongju -de geboortestad van hun leider- veranderen in een pelgrimsoord. En dat in een natie die elke religieuze praktijk had uitgebannen.

De Verenigde Kerk kreeg het verder voor elkaar een autoassemblagelijn op te zetten in het Noord-Koreaanse Nampo. Wat niemand voor mogelijk had gehouden, gebeurde: in april dit jaar werd de bouw van de 55 miljoen dollar kostende fabriek voltooid. Doel is jaarlijks 10.000 Fiats te produceren en er zijn plannen om dat aantal op te schroeven tot 100.000. De Verenigde Kerk wil 300 miljoen dollar in het project steken.

Daarnaast stuurt ze aan op de bouw van magazijnen, benzinestations, showrooms en de vestiging van een ”Wereld Vrede Centrum” in Pyongyang. En, om niet meer te noemen: Moon is ook bijzonder actief binnen de Verenigde Naties. Zijn sekte zou een sterke invloed hebben op de VN-activiteiten in Noord-Korea.

Maar, vervolgt NK Missions dan, Moon wordt oud. Enkele jaren geleden werd hij 80. En wat zou hij liever zien dan dat het land vóór zijn dood volledig is gekerstend? De Verenigde Kerk claimt 4,5 miljoen fulltime aanhangers te hebben. Dat lijkt geloofwaardig. In februari 2000 bevestigde Moon in één grote massaceremonie, via internet en satelliet, het huwelijk van 450.000 paren. Velen van hen kenden elkaar niet eens. Is dat geen bewijs van de enorme macht van de Verenigde Kerk?

Stel dat nu vannacht het volgende gebeurt: het politieke systeem in Noord-Korea stort plotseling in. Kim Jong II kondigt aan dat het religieuze, het politieke of welk ander systeem dan ook in zijn land op een mislukking is uitgelopen. Hij verzoekt Zuid-Korea en de internationale gemeenschap om hulp. Noord-Korea is in totale verwarring.

Wat dan? De christelijke kerk heeft hoogstwaarschijnlijk maanden nodig om zich te bezinnen op de vraag wat er moet gebeuren en hoe dat dan moet worden georganiseerd. Intussen legt Moon miljoenen dollars op tafel en roept hij 100.000 van zijn meest toegewijde volgelingen op hem voor enkele maanden te vergezellen bij zijn campagne door Noord-Korea.

Zijn strategie is simpel, zijn organisatie perfect. Binnen enkele maanden bezit elke burger een Bijbel -in de vertaling van de Verenigde Kerk uiteraard- en enkele traktaten. Het is hun eerste kennismaking met God, de Bijbel en Jezus. Duizenden, zo niet miljoenen, worden op een dwaalspoor gebracht.

Geleidelijk aan druppelen de eerste christelijke zendelingen Noord-Korea binnen. Georganiseerd zijn ze nauwelijks en het ontbreekt hen aan middelen om met de Verenigde Kerk te kunnen wedijveren. De strijd blijkt verloren.

Een doemscenario? NK Missions: „Onderschat de praktijken van de Moon-sekte niet. En staan er 100.000 christenen klaar om het werk in Noord-Korea op te pakken? Zijn er 1000, of 100 wellicht? Beschikken we over voldoende financiële middelen, net zo veel als de Verenigde Kerk?

Als de christelijke kerk zichzelf serieus neemt, moet ze nu wakker worden.”