Die gaf in maart aan dat hij in augustus niet naar Afghanistan wilde vertrekken vanwege onvoldoende nazorg, slecht getrainde militairen en beloften dat hij zijn studie mocht afmaken.Het OM lijkt een celstraf op zijn plaats te vinden, mede vanwege de preventieve werking daarvan naar andere militairen.

Advocaat Hein Dudink van de inmiddels ontslagen Jethro W. stelt dat de nazorg ernstig heeft gefaald na de uitzending van zijn cliënt naar Afghanistan, van oktober 2004 tot en met januari 2005. Volgens Dudink kwam W. na de uitzending terug met psychische klachten, die door defensie niet zijn onderkend.

Er zou inadequaat zijn gereageerd op een vragenlijst die W. na de uitzending heeft ingevuld. Ook de maatschappelijke dienst van defensie is volgens de advocaat ondanks een verwijzing door een legerarts niet in actie gekomen. Pas nadat Dudink voor zijn cliënt een behandeling regelde in het militair hospitaal CMH in Utrecht, werd een posttraumatische stressstoornis aangetoond.

Behalve de psychische problemen die onvoldoende waren opgevangen, voerde de militair ook aan dat zijn groep onvoldoende was getraind voor de missie en dat de operatie wat hem betreft gelijkstond aan een zelfmoordactie. „Chauffeurs gingen mee als geweerschutters en sommige militairen deden de patroonhouders nog verkeerd om in hun wapen.”

Een derde reden waarom de militair niet op uitzending wilde, is dat defensie hem na zijn terugkeer had beloofd dat hij zijn studie opnieuw kon oppakken, zonder tussenkomst van een nieuwe uitzending. Toen die afspraak niet werd nagekomen, was voor de militair de maat vol.

De officier van justitie stelt dat van beloften over het afmaken van studies nergens iets is gebleken en dat het ook niet aannemelijk is dat de groep niet goed genoeg was getraind.

De psychische problemen zijn intussen dan wel aangetoond, maar W. heeft daarvan zelf niet genoeg duidelijke signalen afgegeven aan de organisatie.

De aanklager vindt dan ook dat W. schade heeft toegebracht aan de missie door tegen het eind van de voorbereidende training ineens af te haken.

Dat W. nooit het woord ”weigeren” heeft gebruikt, maar steeds heeft gezegd dat het „hem niet verstandig leek om mee te gaan”, maakt volgens de aanklager juridisch nauwelijks uit.

De vakbond van militairen AFMP heeft naast de opmerkingen van W. geen concrete meldingen gekregen dat er militairen ongeoefend op missie gaan. „Maar dat wil niet zeggen dat dit niet het geval is”, stelt woordvoerster Marlies Verhoef.

Wel is de bond er met de advocaat stellig van overtuigd dat de psychische nazorg van defensie niet in orde was.

De AFMP zal een eventuele vrijspraak gebruiken voor een betere nazorg na uitzendingen. Als er een veroordeling volgt, respecteert de bond die uitspraak. „Wij wijzen dan wel op het gevaar dat in de toekomst mogelijk militairen op uitzending gaan die niet durven aangeven dat zij er psychisch niet tegen opgewassen zijn.”

Uitspraak op 6 november.