Hij liep vast toen hij merkte dat „mensen worden vastgehouden om van het vasthouden, hoewel er geen enkel reëel uitzicht op uitzetting is”, zei hij donderdag in het Radio 1-programma De Ochtenden.Loman werkt al twintig jaar als rooms-katholiek geestelijk verzorger in inrichtingen van justitie. De laatste drie jaar was hij werkzaam in Zeist. Hij heeft overplaatsing aangevraagd. Hij is secretaris van de internationale vereniging van justitiepastores.

Loman had het gevoel in een spagaat te zitten. Enerzijds moest hij als pastor opkomen voor mensen „die volstrekt onzeker zijn over wanneer ze uitgezet worden en wat er met hen gebeurt.” Anderzijds kon hij als ambtenaar niet zeggen dat hij de opvang in het uitzetcentrum beneden de maat vond en kon hij geen kritiek leveren op de gang van zaken bij de brand in het uitzetcentrum op Schiphol. Loman voelde zich deel van de „uitzettingsmachine” worden. „De mensen in het uitzetcentrum leven niet, ze overleven en verspillen kostbare jaren achter prikkeldraad”, aldus de pastor.

Een woordvoerder van het ministerie van Justitie kon donderdag niet ingaan op de overwegingen van Loman om zijn werk neer te leggen. De zegsman wees er in het algemeen wel op dat justitiepastores een belangrijke functie hebben, omdat ze intensief contact hebben met gedetineerden. Het hoort bij hun functie om de directie van de inrichting en ook de directie van de landelijke Dienst Justitiële Inrichtingen te adviseren, ook over dit soort onderwerpen.