De statistieken zien er nog altijd heel slecht uit. Van de 6,5 miljard mensen op aarde heeft nog altijd meer dan een miljard geen toegang tot schoon drinkwater. Ruim 2,6 miljard wereldburgers hebben geen moderne sanitaire voorzieningen. Bijna de helft van de mensen die daardoor een permanent gezondheidsrisico lopen, zijn kinderen.Diarree maakt in de wereld elk jaar ongeveer 1,9 miljoen slachtoffers bij kinderen jonger dan vijf, schat Unicef. Ongeveer 1,5 miljoen van die kinderen overlijden als gevolg van bacteriën die worden overgedragen via besmet drinkwater of menselijke uitwerpselen die niet snel genoeg worden afgevoerd. Ziekten zoals tyfus en cholera, die ook samenhangen met ongezuiverd drinkwater, eisen eveneens een hoge tol. Je mag bovendien niet alleen de doden tellen, zegt Unicefdirecteur Ann Veneman. „De ontwikkeling en het gestel van miljoenen andere kinderen worden ondermijnd doordat ze vaak en langdurig ziek zijn.”

Bij een betere drinkwatervoorziening en aanleg van riolen nemen diarree en veel andere ziekten opmerkelijk af. Oost-Azië, het Midden-Oosten, Zuid-Azië en Latijns-Amerika maken op dat vlak grote vorderingen. Volgens Unicef zitten ze op koers om tegen 2015 het aantal inwoners dat nog geen toegang heeft tot zuiver drinkwater en goede sanitaire voorzieningen te halveren. Dat is een van de millenniumdoelen, acht fundamentele ontwikkelingsdoelstellingen die de internationale gemeenschap in 2000 vastlegde.

Tussen 1990 en 2004 daalde het aantal mensen zonder toegang tot gezuiverd drinkwater in Zuid-Amerika van 74 miljoen tot 50 miljoen, en in Zuid-Azië (India, Pakistan, Bangladesh en enkele kleinere landen) van 326 miljoen tot 222 miljoen. In 1990 had ook maar 17 procent van de mensen in Zuid-Azië goede sanitaire voorzieningen, terwijl dat nu 37 procent is.

Maar in Afrika bezuiden de Sahara, in Centraal- en Oost-Europa en in veel voormalige Sovjetstaten is nog veel werk aan de winkel. In zwart Afrika kan nog bijna een derde van de mensen niet aan schoon drinkwater komen.

Volgens Unicef komen de geïndustrialiseerde landen dicht in de buurt van universele toegang tot drinkbaar water en goede sanitaire voorzieningen. Alleen de voormalige communistische landen moeten nog een inhaalslag maken. Unicef waarschuwt er ook voor dat veel rijke landen voor grote investeringen staan om aftandse of lekkende installaties te vernieuwen.

Veel geld is er ook nodig om de ontwikkelingslanden die achterblijven, te helpen. Volgens Unicef en de Wereldgezondheidsorganisatie moet daarvoor tot 2015 zeker 11,3 miljard dollar (bijna 9 miljard euro) per jaar uitgetrokken worden. Tachtig procent van dat geld zou naar Afrika en Azië moeten gaan.