De hoofdagent werkt in Almere en moest op 20 december assisteren bij een inbraak in een gezondheidscentrum. Twee op heterdaad betrapte inbrekers moesten mee naar het bureau. Een van hen was erg lastig volgens D. en klaagde over zijn te strak zittende handboeien.Die konden pas af als de man met zijn gezicht tegen de muur stond en dat weigerde hij. „Er was helemaal geen machtsstrijd tussen ons, ik ben fysiek sterker. Maar hij is wel al twintig jaar junk en zat onder het bloed". Dat was volgens hem al zo toen de inbreker op heterdaad werd betrapt, las de rechtbankvoorzitter voor uit het dossier.

D. gaf toe dat hij de arrestant bij de schouders pakte en in een stoel drukte. „Hij kwam daarbij met zijn neus op de tafel terecht. Ik heb dat nooit verzwegen". De hoofdagent weet overigens naar eigen zeggen alleen dit gedeelte van de gebeurtenissen nog zeker.

Een arrestantenbewaarder kan zich meer herinneren van het voorval. Volgens hem heeft D. de arrestant een keer of vijf met diens hoofd op tafel geslagen. „Ik vond het vreselijk en ging weg. Het heeft een behoorlijke impact gehad op mij".