„We moeten gereed zijn als Hij wederkomt”
AMERSFOORT - „Wij zijn zusterkerken waarvan de gemeenten vaak op plaatselijk niveau veel samenwerking hebben. En toch zijn we organisatorisch gescheiden. Ik vind dat een ramp.” Dit zei ds. J. van Mulligen zaterdagavond op een bijeenkomst van het Gereformeerd Appèl in Amersfoort.
Het Gereformeerd Appèl is een beweging van leden uit de Christelijke Gereformeerde Kerken (CGK), de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt (GKV) en de Nederlands Gereformeerde Kerken (NGK). Het Gereformeerd Appèl wil de kerkelijke eenheid tussen deze drie kerken bevorderen. Voor de vijftiende keer werd deze jaarlijkse bijeenkomst gehouden. Er waren ongeveer honderd deelnemers aanwezig.Drs. J. van Mulligen, christelijk gereformeerd predikant te Lelystad, benadrukte in zijn toespraak: „Het wordt nu echt tijd om ernst te maken met de eenheid, omdat we duidelijk het einde der tijden naderen. Ik wil graag dat we elkaar vinden voor die tijd. We bidden ervoor en we werken eraan. Als Christus komt, zal die gecultiveerde scheiding belachelijk blijken te zijn, en we moeten wel daarmee klaar zijn als Christus wederkomt.”
Ds. J. van Mulligen sprak over 1 Petrus 4:7 en 8. Voor Petrus was het einde der tijden zeer nabij. „Daarom roept hij op tot nuchterheid en waakzaamheid. Was het voor Petrus bij wijze van spreken al 11 uur, dan is het voor ons na twintig eeuwen wel vijf minuten voor 12. Bovendien is de zichtbare toespitsing van de tekenen der tijden aansporing om haast te maken met de eenheid.”
Dr. B. Kamphuis, hoogleraar dogmatiek aan de vrijgemaakte universiteit te Kampen, voelde „bezorgdheid en tegelijkertijd ergernis over de geringe voortgang van de eenheid.” Prof. Kamphuis, die persoonlijk betrokken is bij het gesprek over eenheid tussen christelijk gereformeerden en vrijgemaakten: „Ik krijg steeds meer het gevoel dat we de gelegenheden hebben laten lopen. Hoewel er plaatselijk wel toenadering is, lijkt men op landelijk niveau de goede momenten voorbij te laten gaan.”
De toespraak van prof. Kamphuis naar aanleiding van Efeze 3:14-21 had als titel ”Geen tijd verliezen”. Vanwege zijn deelname aan het Gereformeerd Appèl had de vrijgemaakt hoogleraar nogal wat verontruste mailtjes gehad, als zou hij in het zoeken naar de eenheid de waarheid veronachtzamen. Hierop antwoordde prof. Kamhuis: „Ik geef die bezorgde mailschrijvers toe dat er geen eenheid zonder waarheid is. Maar zoals uit dit tekstgedeelte blijkt, kan de liefde tot de waarheid nooit zonder de gemeenschap beoefend worden. Geve Hij ons in eenheid en gemeenschappelijkheid die liefde tot de waarheid te leren.”
Ds. C. T. de Groot, Nederlands gereformeerd predikant te Zeewolde, sprak over Johannes 17:20 en 21, waar Jezus bidt om eenheid. Zijn toespraak had als titel ”Strijden tegen de tijdgeest.” Ds. De Groot vond het opvallend dat in een tijd van naderende verkiezingen de kranten veelvuldig spreken over de verdeeldheid onder politici. „Bijna zou je leedvermaak voelen, maar op zo’n moment voel je snel de kerkelijke verdeeldheid als des te verdrietiger. Net als de heren politici willen wij dat onze haan koning kraait. Allen hebben we onze eisen: de één vindt dat het werk van de Heilige Geest te veel benadrukt wordt, terwijl de ander dit ondergewaardeerd vindt. Weer anderen vinden dat gemeenteopbouw een vooraanstaande plaats dient in te nemen. Als de liturgie niet precies overeenkomstig onze wil is, dan zoeken we het bij een ander loket.”
Wie volgens ds. De Groot er alleen maar op uit is een goed gevoel te krijgen, is wel ver verwijderd van dit gebed om eenheid. „Ondanks alle teleurstellingen mogen we ook weer niet de ogen sluiten voor wat er de afgelopen jaren wél gebeurd is, zoals het openstellen van avondmaalstafels en de kanselruil die plaats mocht vinden.”