Voor de gelegenheid is een nieuw soort meloen naar Niyazov vernoemd, berichtten de staatsmedia.De nieuwe meloen krijgt de naam Turkmenbashi. Deze naam heeft Niyazov zich jaren geleden aangemeten. Het betekent ”Vader aller Turkmenen”. Volgens een deskundige onderscheidt de Turkmenbashimeloen zich door „zijn heerlijke aroma, geweldige smaak en grote omvang.”

„Alle Turkmenen vieren Meloendag. De Turkmeense meloen is de bron van onze trots, zijn smaak kent in de hele wereld zijn gelijke niet, de geur ervan doet het hoofd tollen”, aldus de Turkmenbashi in een verklaring die Turkmeense kranten hebben gepubliceerd.

In de hoofdstad Asjchabat is een kampement van traditionele nomadententen (yurts) verrezen, waar de inwoners naar hartenlust van meloenen en aanverwante producten kunnen genieten. Honderden meloenentelers zijn bijeengekomen voor de verkiezing van de Meloen van het Jaar.

De Meloendag, die elk jaar op de tweede zondag van augustus wordt gevierd, is niet de enige bizarre feestdag in het Centraal-Aziatische land. Niyazov heeft ook de Tapijtdag en de Dag van het Paard ingevoerd, evenals gedenkdagen ter ere van zijn eigen ouders.

De autoritaire leider heeft sinds zijn land zich losmaakte van de Sowjet-Unie een bizarre persoonlijkheidscultus rond zichzelf gecreëerd. Overal in het land hangen portretten van de Turkmenbashi. In Asjchabat staat een kolossaal gouden standbeeld van Niyazov dat altijd met de zon meedraait.

Verder moet iedere Turkmeen Niyazovs lijvige boek Ruhnama - volgens hemzelf een goddelijk geïnspireerd werk - van buiten kennen. In Ruhnama herschrijft hij de wereldgeschiedenis en geeft hij het Turkmeense volk daarin de centrale plaats die het naar zijn mening verdient.

Ondanks de vele folkloristische trekjes van zijn leider is Turkmenistan een dictatuur naar het voorbeeld van de Sowjet-Unie onder Stalin. Alleen Niyazovs eigen partij is toegestaan. De media zijn gemuilkorfd en iedere vorm van oppositie wordt, indien nodig hardhandig, de kop ingedrukt.