In een boodschap aan de Pauselijke Raad voor de Eenheid van de Christenen zei de paus afgelopen week dat er met spoed een oplossing moet komen voor „zelfs de moeilijkste en schijnbaar onoplosbare problemen, zoals het ambt van de bisschop van Rome, waarover ik me al eerder heb uitgesproken.”

Eerder sprak de paus zich over de kwestie uit in zijn encycliek ”Ut unum sint” (Opdat zij één zijn) van 1995. Hij bevestigde die uitspraken tijdens zijn reis vorig jaar naar Egypte en Israël.

In zijn boodschap van verleden week zei hij voor de derde keer dat hij bereid is tot een gesprek over „het primaat van Petrus”, en dus het zijne, om de „aanstoot” weg te nemen die de verdeeldheid van de christenen teweegbrengt.

Zoals bij de eerdere gelegenheden heeft Johannes Paulus II opnieuw gezegd bereid te zijn tot een debat met theologen en andere experts om, met behoud van de essentie van het primaat, te komen tot een aanpassing. Uitoefening van het primaat in gewijzigde vorm zou wellicht tegemoetkomen aan de verwachtingen die leven bij niet-katholieken.

Analisten tekenen bij de pauselijke uitspraken aan dat verzoening tussen de rooms-katholieke, orthodoxe en protestantse kerken onhaalbaar zal zijn zolang het primaat van de paus wordt opgevat als „zeggenschap over de hele kerk.”

De pauselijke aanspraken gaan terug tot het Eerste Vaticaans Concilie, dat in 1870 bepaalde dat de paus onfeilbaar is en directe zeggenschap heeft over alle christenen.