Dinsdagavond, 20.00 uur. Bij De Ark, een van de conferentiezalen, verzamelt zich een groep mensen. Ondanks de hitte -sinds vandaag is er officieel sprake van een hittegolf- willen deze vakantiegangers de Bijbelstudie niet missen.Binnen staan zo’n 150 stoelen klaar. Voor vanavond genoeg - ongeveer de helft is bezet; alleen het zuiden heeft deze week al vakantie. Aan de muur hangt een borduurwerk met het laatste avondmaal van Christus met Zijn discipelen. Vooraan, naast het podium, prijkt de tekst uit de Nieuwe Vertaling: „Want ik had niet besloten iets te weten onder u dan Jezus Christus en Die gekruisigd.”

Dato Steenhuis uit Nijverdal, voorganger bij de Vergadering van Gelovigen, is deze week te gast op De Betteld om de Bijbelstudies te leiden. Vanavond maakt hij een begin met een vijfdelige serie lezingen over Psalm 27.

Omdat de projectieapparatuur het laat afweten, moet campingeigenaar Gerhard Hobelman naarstig op zoek naar zangbundels. Als iedereen een Joh. de Heerbundel heeft, zet Steenhuis onverschrokken in: ”Prijst den Heer met blijde galmen”, ”Daar ruischt langs de wolken een lief’lijke Naam”, ”Ik weet niet waarom Gods genâ aan mij ook werd betoond”. Met een zelfgekozen baspartij ondersteunt de voorganger het a-capellagezang.

Uitglijder
Het eerste deel van Psalm 27 is te vatten onder het thema ”geloven”, zegt Steenhuis. „God is licht. Hij wil schijnen in jouw hart en leven, zodat je doorkrijgt Wie God is en wie je zelf bent.” God is ook heil. „Hij zoekt een oplossing, en wel op de manier van het offer. Hij heeft de schuld vereffend. Toen jij geloofde, Jezus aannam, zag God jou als Christus. Hij ziet je als nieuw.”

Dat betekent volgens Steenhuis niet dat een christen nooit meer een uitglijder maakt. „Maar dat weet je al na drie minuten. Vanaf het moment dat je Jezus niet meer helder hebt, zie je het heil niet meer. Terwijl de Heere juist graag wil dat je steeds weer erkent dat Hij jouw licht en heil is.”

Na het dankgebed tot slot een nummer van het „oude goud”: ”Ik wil zingen van mijn Heiland, van Zijn liefde, wondergroot”. Dan is het 21.00 uur. „Wie wil, kan de voetbalwedstrijd van het WK gaan kijken. Hoewel, volgens Hobelman moeten we bidden of degenen die willen kijken bevrijd mogen worden.”

De meeste mensen, voor het merendeel boven de 50, lijken niet zo’n haast te hebben. De een geeft Steenhuis nog even een hand, de ander praat na over de Bijbelstudie.

Vijfhonderd man
Deze avond is niet zo representatief, zegt Hobelman (49) aan een tafeltje op het terras. „We hadden nu de kleine zaal halfvol, maar midden in het hoogseizoen zit er zo’n 500 man bij een Bijbelstudie als deze.”

Hij vertelt hoe camping De Betteld in 1972 begon vanuit een boerderij. „Ik was toen 15. Voor mijn vader was deze camping vanaf het begin een gebedszaak. Toen hij echter in 1979 overleed, stonden mijn broer en ik er alleen voor. We hadden toen zo’n 4 hectare met vijftig bungalows.”

Begin jaren ’80 heeft Hobelman een droom. „Ik zag een grote camping voor me binnen het stelsel van de openbare wegen hier. Dat was Gods plan.” Het duurt tot eind jaren ’90 voordat die droom werkelijkheid wordt. „Het was als een zaadje: alles werd langzamerhand groter. We hebben tien keer stukjes grond bij kunnen kopen.”

In 2002 breiden de broers het recreatieterrein uit tot 22 hectare, inclusief recreatieplas. De camping, inmiddels een vakantiepark, telt momenteel 430 gezinsplaatsen plus een jeugdherberg met 150 bedden. Hobelman heeft dertien man personeel lopen. Het hele jaar door hebben op het terrein allerlei christelijke evenementen en conferenties plaats.

Droom
De camping is een geloofszaak, stelt Hobelman, zelf lid van een baptistengemeente. „Het was mijn droom vakanties aan te bieden die geestelijk gezien een meerwaarde hebben. Met het programma dat wij draaien, krijgen mensen wat mee in hun vakantie. Ze komen hier tot rust. Velen snakken daarnaar.”

Voor iedere vakantieweek zoekt Hobelman mensen die „geestelijk leiding kunnen geven aan de vakantiegangers.” Mensen als Bert de Haan, Wim Grandia, Eddie Bakker, Otto de Bruijne, Feike ter Velde en Dato Steenhuis. „We kijken of mensen vernieuwend zijn.”

In veel gevallen betrekken deze voorgangers voor een week een chalet op het park, zodat ze tussen de mensen zitten. „Voor hen is het een werkweek. Zij zijn in zo’n week ook beschikbaar voor contacten en gesprekken. We noem het pastorale EHBO. Soms komen er juist in een vakantie allerlei dingen boven. Dat moet je dan wel begeleiden.”

Op zondagmorgen is het de bedoeling dat de vakantiegangers naar hun eigen kerk of gemeente in de buurt gaan. „Wij willen absoluut geen concurrentie vormen voor de plaatselijke gemeenten hier”, zegt Hobelman. ’s Avonds houdt De Betteld wel zelf een dienst. „Dan zit de grote Ichthuszaal, waar 2000 man in kan, helemaal vol.”

Van de vakantiegangers is een derde deel jeugd. „Vaak komen ouders hier met hun pubers die eigenlijk niet mee wilden. Na een paar jaar willen de ouders wel weer eens iets anders, maar willen de jongeren toch hierheen. Sommigen zitten hier zonder ouders in de jeugdherberg”, aldus Hobelman.

Trein
Om de jeugd te vermaken, biedt De Betteld een scala aan activiteiten aan, van kinderclub en kinderdropping tot voetbal- en tafeltenniscompetities. Door middel van praise- en aanbiddingsavonden, concerten met gospelartiesten, drama, Bijbelstudie en christelijke films worden de jongeren in aanraking gebracht met de Bijbel.

Waar liggen in dit opzicht de grenzen voor Hobelman? „Als de inhoud maar Bijbels is. We krijgen hier mensen vanuit bijna alle kerkelijke denominaties en groeperingen. We willen dat iedereen zich hier thuis voelt. God heeft mij een opdracht gegeven: De Betteld is als een station waar treinen van alle kanten binnenkomen. Iedere trein heeft een andere samenstelling als-ie het station weer verlaat. Zo is het hier ook. Veel mensen gaan anders weg dan ze hier kwamen.”

Dit is het eerste deel in een serie over de Bijbel op de camping. Volgende week woensdag deel 2: ’t Beloofde Land in Voorthuizen.