Als we de Heere Jezus hier over het Joodse volk horen getuigen dat ze met de oren zwaarlijk horen, heeft de Heiland in het bijzonder het oog op de verzwarende omstandigheden van deze doofheid. Het is een boosheid in een zeer hoge trap, die door hun moedwillige hardnekkigheid en het verzuim van alle genademiddelen, als een zwaar oordeel van God over hen was gekomen.In zo’n geval maakt de zondaar zijn geestelijke doofheid en onmacht om God en Zijn Woord te kunnen horen, zelf hoe langer hoe zwaarder en ongeneeslijker. En dat door moedwillige onachtzaamheid en verzuim van de genademiddelen die God hem nog ter bekering geeft. Die zondaar stelt er geen belang in. Ja, hij wijst de genademiddelen vrijwillig en verachtelijk van de hand en verwerpt ze door moedwillige boosheid en tegenkanting tegen God en Zijn Woord en door niet te luisteren naar vermaningen. Dat doet hij ook door zich geheel over te geven aan de zonden en wereldsgezindheid en door zijn oren te stoppen voor God en Zijn Woord en te openen voor de satan. Hij wendt zijn oor en oog van de waarheid af.

O geliefden, door zo’n weg verzwaart een onbekeerde zondaar zijn geestelijke doofheid op een moedwillige en vrijwillige wijze en zorgt hij ervoor dat God hem rechtvaardig verlaat.

Theodorus van der Groe, predikant te Kralingen (De bekering, 1841)