Er zijn van die verhalen die uiterlijk niets met het christelijk geloof te maken hebben, maar impliciet toch een onversneden christelijke gedachte uitdrukken. Zo’n verhaal is het prachtige ”De gulle boom” van de Amerikaanse auteur Shel Silverstein. In een notendop: Een boom houdt van een kleine jongen, en geeft alles wat hij heeft. De jongen speelt met de blaadjes, klimt langs de stam omhoog, slingert in de takken, eet de appels. De jongen wordt man. Hij zaagt de takken af en bouwt er zijn huis van. Hij zaagt de stam om en maakt er een boot van. De man wordt oud en keert tot slot, gekromd en gerimpeld, terug naar de afgehouwen stronk en vindt daar een plek om te rusten.

Het verhaal, voorzien van sobere zwart-wittekeningen, laat zich lezen als een prachtig miniatuurtje van opofferende liefde. In de woorden van Silversteinvertaler Arthur Japin: „Dostojevski en Nietzsche hadden een heel oeuvre nodig. Yourcenar twee romans en wat verhalen, Plato een Symposium, maar Shel Silverstein zei alles wat te zeggen viel in ”The Giving Tree” in nog geen vijftig zinnen en een aantal tekeningen.”