Ongeloof
Geliefden, overweeg eens wat voor soort volk het is dat de Bijbel ”ongelovigen” noemt. Velen denken dat het alleen maar de openbare goddelozen zijn, of zulke mensen die nooit een gedaante van godzaligheid gehad hebben. Of zij denken dat het mensen zijn van wie zij een te grote walg hebben om hun namen zelfs maar te noemen. Alleen zulke mensen, zeg ik, worden voor ongelovig gerekend.
Gods Woord spreekt echter van sommigen die zullen zoeken in te gaan en niet zullen kunnen. Die in de hemel begeren te wezen en enige moeite doen om erin te komen, maar die er nochtans nooit zullen komen.Wat is hiervan de reden? Zij hebben nooit de weg van het geloof ingeslagen om het leven te verkrijgen en in de hemel te komen. Zij sloegen daarentegen de weg van de werken in, de weg van het gebed, de weg van voornemens, van beloften en van voornemens om zichzelf te beteren.
Zij zien Christus en het geloof in Hem geheel voorbij en dus slaan zij de weg van vermetelheid in, zichzelf vrede belovende terwijl er geen vrede noch de minste grond ervoor was.
Overweeg ook dat dit mensen zijn zoals wij, uit dit koninkrijk, uit deze stad. Zij worden om het ongeloof door God buitengesloten.
Jacobus Durham, predikant te Glasgow (”Het merg des evangeliums”, 1752)
