Predikanten Congo moeten weer terug
Twee allochtone predikanten die werken onder Afrikaanse Franstalige asielzoekers dreigen woensdag op een vliegtuig naar Congo te worden gezet. Het betreft de uit dat land afkomstige Alexander Bukasa en Maurice Mavringa Mwangoyi Mpongi. Een derde voorganger is ondergedoken. „De Nederlandse overheid scheert hen ten onrechte over één kam met uitgeprocedeerde asielzoekers”, zegt de Stichting ondersteuningsfonds allochtone kerken (Sofak). Zij probeert hun uitzetting te verhinderen.
Allochtone predikanten krijgen dezelfde behandeling als andere asielzoekers. Wanneer ze zijn uitgeprocedeerd (Bukasa al in 1997), worden ook zij uitgezet. Onlangs zijn de predikanten van kerken in Den Haag, Amersfoort en Arnhem, die Congo zijn ontvlucht, overgebracht naar het verwijdercentrum in Ter Apel. Het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA) in Den Haag mag geen informatie verstrekken over het tweetal, zo meldde een medewerkster dinsdagmorgen desgevraagd.
Hun is aangezegd dat ze een dezer dagen, wellicht woensdag, per charter naar Congo worden gevlogen. „We hadden te horen gekregen dat ze vorige week woensdag moesten vertrekken”, zegt drs. D. Koning van Sofak. „Tot ieders verbazing is dat toen niet gebeurd. Omdat we vermoeden dat er elke woensdag opnieuw een vlucht richting Congo gaat, verwachten we nu dat ze woensdag op het vliegtuig worden gezet. Maar Ter Apel verstrekt daarover geen inlichtingen.”
Hun kerken blijven in verwarring achter, meldt Sofak in haar persbericht. De stichting verleent al ruim tien jaar financiële ondersteuning aan jonge protestantse migrantenkerken in ons land. Het gaat om kerken die recent zijn gesticht door Afrikaanse en Aziatische christenen die in de afgelopen jaren naar Nederland zijn gevlucht.
Onder de vluchtelingen bevinden zich ook enkele predikanten. Over het algemeen zijn dit werkers die -„uit roeping en onbezoldigd”- de taak van voorganger van een of meer migrantenkerken op zich hebben genomen. Ze geven onderricht aan de gemeenteleden en leiden de wekelijkse samenkomsten. In de prediking geven ze hoge prioriteit aan de overdracht van christelijke normen en waarden. Samen met de kerkleden organiseren zij regelmatig evangelisatiecampagnes. Velen worden hierdoor aangetrokken, aanvankelijk vooral omdat ze de kerkgemeenschap ervaren als een stukje thuisland.
Het bestuur van Sofak zegt zich geen oordeel aan te matigen over het asielbeleid in het algemeen. Het is echter van mening dat predikanten van allochtone herkomst die zich hier inzetten voor de asielzoekersgroep waartoe zij behoren, gezien hun grote maatschappelijke betekenis, geenszins zouden mogen worden uitgezet. „Ze zouden daarentegen op zijn minst een vergoeding moeten krijgen voor het vele en vaak moeilijke werk dat zij verrichten. Het beleid om predikanten van jonge migrantenkerken uit te zetten, staat hier haaks op en dient te worden gewijzigd”, aldus de stichting.
