Hoe krijgt de EO het toch weer voor elkaar, vragen de media zich jaar op jaar af. Weliswaar is het bezoekersaantal lager dan een aantal jaren geleden, toen bijna 50.000 jongeren de Amsterdamse ArenA vulden, maar toch: 32.000 tieners interesseren voor het geloof is een prestatie.Met het antwoord dat het geheim van deze dag ligt in harde popmuziek en discolichten, neemt de EO geen genoegen. Dat zou de verklaring volgens de presentator van de jongerendag niet zijn. Naar zijn overtuiging is de sleutel dat het gaat om het onthullen van „het mysterie God.”

Beide verklaringen zouden wel eens een kern van waarheid kunnen bevatten. Als de harde popmuziek geen aantrekkingskracht zou hebben, deed de EO er goed aan deze met onmiddellijke ingang af te schaffen. En niet alleen omdat het gedreun gehoorbeschadiging kan veroorzaken. Ook en vooral omdat deze muziek zich nauwelijks onderscheidt van de nummers die op popfestivals te horen zijn. De grens tussen wereld en religie is zo erg vaag.

Reacties van jonge bezoekers wijzen dat ook uit. Voor velen van hen doet de tekst er nauwelijks toe, zij waarderen dat je kunt „flowen op een onwijs lekkere jongerendagkraker.”

Het karakter van de muziek roept veelal niet de sfeer op van het ootmoedig bidden en prijzen van de heilige God. Wie van de swingende jongeren beseft dat? De jaarlijks toenemende heftigheid van de songs geeft aan dat er steeds meer uit de kast moet worden gehaald om de jeugd binnen het stadion te krijgen.

Recent gaf EO-voorman Knevel aan dat er nu muziek wordt gedraaid, waar zijn omroep tien jaar geleden voor zou zijn teruggedeinsd. Dat zegt veel.

Behalve de muziek en de daarmee samenhangende sfeer speelt ongetwijfeld de boodschap die wordt uitgedragen een rol. Zeker is dat de EO vaak goed aanvoelt wat er op de religieuze markt speelt. Ze doet dat vaak beter dan de kerken.

Met het thema ”Enter the mystery” probeert de omroep aansluiting te vinden bij het vaag religieuze gevoel dat veel mensen hebben die beseffen dat er geheimzinnige, hogere krachten in deze wereld aanwezig zijn en werken. Ongetwijfeld heeft dat een aantrekkingskracht op de huidige jeugd, die zich meer dan de jongeren van tien jaar geleden interesseert voor de hogere werkelijkheid. Daar heeft de omroep tijdens de jongerendag op willen inspelen.

Er zijn op grond van Bijbel en belijdenis zeker kanttekeningen te maken bij de boodschap die zaterdag in Gelredome klonk. Behalve de noodzaak om ons te bekeren, is er ook de onmogelijkheid om vanuit onszelf tot Christus te komen vanwege de zonde. Dat element werd nauwelijks benoemd.

Ooit werd het houden van deze dagen verdedigd met het argument dat de omroep vooral jongeren wist te bereiken die de kerk niet meer van binnen zagen. Inmiddels is duidelijk dat ook veel kerkelijke jongeren ieder jaar in juni naar Arnhem afreizen. Daarover bestaat binnen kerken zorgen. En begrijpelijk. Daarbij is het te gemakkelijk om uitsluitend naar de omroep te wijzen.

Kerken hebben zich de vraag te stellen hoe het komt dat de EO erin slaagt jongeren een hele, warme zaterdag bijeen te krijgen, terwijl zij zelf de jeugd minder goed warm kunnen krijgen om bijvoorbeeld door de week slechts anderhalf uur naar de kerk te komen.

Als kinderen bij de buren gaan eten, moet dat ouders te denken gaven. Dat kan aan de kinderen liggen. Dat kan ook aan het lauwe, smakeloze eten thuis liggen.