Dat bleek donderdag tijdens het kort geding dat Smits in Lelystad voerde om publicatie te voorkomen.Nel Benschop is bekend geworden door haar religieuze gedichten. Haar ongeveer 200 liefdesgedichten zijn tot nu toe op de plank gebleven. In een interview in deze krant zei Benschop in 1997 dat ze de gedichten niet had gemaakt ze om te publiceren, maar om met haar gevoel in het reine te komen. In het televisieprogramma Villa Felderhof in datzelfde jaar noemde ze haar liefdespoëzie beter dan haar andere werk. Toch wilde ze de gedichten niet naar buiten brengen, om de gevoelens van de families van de betrokken mannen te sparen.

Een deel van de liefdesgedichten is in handen gekomen van Willem Hooijer uit Lelystad, die eerder cd’s met poëzie van Benschop produceerde. In 2001 heeft de dichteres voor hem zeventien liefdesgedichten ingesproken. Hooijer heeft er een demo-cd van gemaakt, die hij nu wil uitgeven. Volgens hem was dat ook de bedoeling van de dichteres. „Dit is een wezenlijk onderdeel van haar werk”, betoogde zijn advocaat, mr. L. Bakers. Hij denkt dat haar vaste uitgever, Kok ten Have uit Kampen, achter het kort geding zit. Die zou de gedichten zelf willen uitgeven.

Namens de erfgenaam bestreed mr. A. P. Maes deze visie. „Integendeel, als er een cd van wordt gemaakt, dan mag Hooijer die produceren. Daaruit blijkt dat het ons niet om het geld te doen is. Maar de gedichten mogen niet naar buiten worden gebracht zolang er nog mensen leven die gekwetst kunnen worden. De kwestie ligt zeer gevoelig.”

De raadsman stelde dat er geen overeenkomst tussen Benschop en Hooijer is. „Dat ze gedichten heeft gedeclameerd, wil nog niet zeggen dat ze die ook openbaar wilde maken.” De producent zou misbruik hebben gemaakt van de persoonlijke omstandigheden waarin Benschop de laatste jaren van haar leven verkeerde. Ze was dementerend en zou niet meer in staat zijn geweest haar eigen belangen te behartigen.

Dick Smits benadrukte na afloop dat er geen sprake is geweest van seksuele relaties tussen Benschop en de getrouwde mannen. De gedichten gaan volgens hem over de liefde die de ongehuwd gebleven dichteres tweemaal in haar leven voor een getrouwde man had opgevat, maar waaraan zij op grond van haar geloofsovertuiging niet heeft toegegeven.

De rechter probeerde beide partijen nog tot een compromis te bewegen, maar tevergeefs. Hij doet op 23 juni uitspraak.