Zij hebben lust tot God te naderen, zij vasten dikwijls voor God. Maar al deze uiterlijke plichten behaagden de Heere niet, omdat zij het deden om hun eigen lust en eer daarin te vinden. Kijk eens naar de rijke jongeling. Zie eens hoe ver hij gekomen is. Hij had al de geboden onderhouden. Niet dit of dat gebod, maar alle. Niet voor een korte tijd, maar van zijn jeugd af aan. Hij wilde nog verder gaan, want hij zei: Wat ontbreekt mij nog? Hij is bekommerd over zijn zaligheid, want hij zegt: Goede meester, wat zal ik toch nog doen opdat ik het eeuwige leven hebbe? Maar als hij ziet dat hij het met Christus niet eens kan worden, gaat hij bedroefd weg. En ondanks alles ging hij verloren.Casparus Alardin, predikant te Arnhem (”Gaan door de enge poort”, 1732)