Opperrabbijn B. Jacobs uit Amersfoort wil beide kanten nadrukkelijk noemen als reactie op het onderzoek naar rassendiscriminatie dat vanmiddag aan minister Verdonk is aangeboden. „Nederland is gepolariseerd. Dat merk je aan beide reacties.”Slechts eenmaal heeft Jacobs de politie moeten bellen. „Op een oudejaarsavond stond een groep voor onze deur „Joden, Joden, Joden” te brullen. Ze trapten het hekje in. Waarschijnlijk hadden ze te veel gedronken. De politie kwam. Maar wel na anderhalf uur.”

„Baldadigheid”, zegt de rabbijn over de jongeren die zijn hekje belaagden. „Ik wil niet doen alsof er weinig aan de hand is. Hoe zijn deze jongeren opgevoed? Hoe gaan zij zich verder ontwikkelen? Veel gevallen van rassendiscriminatie zijn met baldadigheid begonnen. Mijn zorg betreft niet vandaag, maar morgen.”

Maar het kan ook anders, weet Jacobs. „Vorig jaar kwam een Turkse mevrouw naar me toe omdat haar kind bang voor me was. Door de kennismaking probeerde ze de bangheid van haar kind de kop in te drukken.”

Winkelcentrum Bellestein in Ede baadt deze ochtend in het zonlicht. Huismoeders lopen af en aan bij Super de Boer. Allochtoon en autochtoon. Gül Kandemir (16), van Turkse komaf, wil wel een korte reactie geven. „Ik heb geen enkele negatieve ervaring”, zegt ze schuchter. Wel weet ze van familieleden met minder prettige ervaringen. „Dan worden ze nageroepen en zeggen mensen dat mijn familieleden dood moeten.”

Ook Franklyn Hutauruk (41) heeft nog geen vervelende incidenten meegemaakt. „Ik was een jaar toen ik vanuit Indonesië hier arriveerde. Ik denk ook niet dat mijn familie gevoelig is voor dat soort zaken. Persoonlijk denk ik dat racisme veel te maken heeft met de stand van de economie. Stijgt de werkloosheid, dan neemt rassendiscriminatie toe.”

Maria Oppon (46) woont al tien jaar in Nederland en komt oorspronkelijk uit Ghana. Of zij bezorgd is over toenemende racisme in Nederland? Lachend schudt ze haar hoofd. „Het is in de hele wereld hetzelfde. Er zijn aardige mensen en er zijn mensen die wat vreemd doen. Als in Ghana Nigerianen arriveren, zeggen Ghanezen: Wat moeten die mensen hier?”

Voor Oppon is het duidelijk: „Racisme blijft altijd bestaan. Ik trek me er niet zo veel van aan.”