Zondag wordt voor de 21ste keer, op de Zondag voor de Lijdende Kerk, stilgestaan bij de gruwelen die christenen wereldwijd moeten doorstaan: vervolging, verstoting door samenleving en familie, arrestatie en gevangenschap. Stichting Open Doors, de organisator, hoopt christenen uit vrije landen aan te zetten tot gebed voor hun broeders en zusters in landen waar vervolging is.Meer dan 1200 christelijke gemeenten hebben inmiddels een speciaal samengestelde informatiemap aangevraagd. De preek in de map zal morgen vermoedelijk in honderden gemeenten -„zowel traditioneel als evangelisch”- gehouden worden. Het doel: bewustwording bij Nederlandse christenen.

Schrijnend
„Het is hard nodig”, vindt Heijnen. „Helaas is er bij christenen in Nederland nog veel onwetendheid over de vervolgde kerk. We weten allemaal wel dat er armoede is in sommige werelddelen, maar dat er daadwerkelijk honderden christenen vanwege hun geloof in de Heere Jezus Christus worden vermoord, weten we vaak niet. Schrijnend.”

Dat juist een directe confrontatie met leed mensen kan stimuleren, ervaart ook Rien Uijl, directeur van stichting Friedensstimme. „Lijden en vervolging roepen emoties op. Het spreekt mensen aan. We merkten wel dat het na de val van het communisme nodig was om mensen meer te prikkelen, om ze voor ons te winnen. We moeten er nu meer ons best voor doen.”

Gebed
Toch moeten hulporganisaties niet allemaal dramaverhalen voorschotelen over vervolgde christenen, meent Heijnen. „Het valt me op dat mensen liever iets positiefs horen. Ze worden liever bemoedigd dan ontmoedigd. Dat geeft ze ook de kracht om in het gebed aan de lijdende kerk te blijven denken.”

Ook Uijl benadrukt het belang van gebed: „Juist die geestelijke betrokkenheid bij het werk is zo belangrijk. Wij proberen daar in onze informatieoverdracht bewust aandacht aan te schenken. Meer dan eens zeiden broeders uit Rusland dat ze op het moment dat ze voor de rechter stonden niets hadden aan geld of een voedselpakket. Een muur van gebed is in zo’n situatie nodig, zodat ze vrijmoedig de naam van de Heere kunnen belijden. Daar ijveren we voor. Als je ons blad leest, proef je die sfeer ook.”

Zowel Uijl als Heijnen benadrukt dat het voluit Bijbels is om zelf ook mee te lijden. Met christenen die vervolgd worden, met medechristenen die lijden. Uijl: „Paulus schrijft in zijn brief aan Korinthiërs dat de christelijke gemeente één lichaam is. Het kan niet zo zijn dat wanneer er elders leden zijn die lijden, het ons niets doet. De lijdende kerk mag ons niet koud laten.”