Woensdagmiddag even na half drie: Enkele medewerkers van Poppeliers Meubelen zijn aan de Industrielaan in Veenendaal een vrachtauto aan het laden. Ze horen op de bovenverdieping van het ongeveer 3500 vierkante meter grote meubelmagazijn een paar keer een geluid alsof er een tl-buis knapt. Ze slaan er geen acht op.Even later zien ze echter vlammen. Onmiddellijk grijpen ze een brandblusapparaat en spuiten het leeg in de vlammen. Het vuur grijpt verder om zich heen en de medewerkers bellen de brandweer. De kazerne zit slechts honderd meter verderop. De spuitgasten constateren bij aankomst dat er sprake is van een uitslaande brand. Ook wordt al snel duidelijk dat het meubelmagazijn, waar voor ongeveer 3 miljoen euro aan meubels opgeslagen staan, niet meer te redden is. Daarom gaat de brandweer de naastgelegen panden nathouden.

Die staan echter op zeer korte afstand van de brand. Vooral het pand van buurman BAM loopt gevaar. De directie van deze bouwgigant geeft dan ook de 100 man personeel opdracht het kantoor en magazijn te verlaten.

De brand breidt zich zo snel uit dat ook de korpsen van naburige plaatsen ingeschakeld worden. Ondertussen is de flat aan de Grote Pekken door de zwarte polyetherrook al een half uur in een zwarte wolk gehuld. De bewoners van de flatwoningen krijgen van de politie het advies om hun deuren en ramen dicht te houden.

Terwijl van het pand van buurman Bouman van de hitte op de bovenverdieping de ruiten kapot springen loopt Poppeliers-directeur P. Haas en zijn zoon koortsachtig heen en weer te sjouwen om computers en andere belangrijke zaken in veiligheid te brengen. Ondertussen komt eigenaar M. van Esch vergezeld van zijn zoon aangesneld en stamelt: „Dit is een ramp.” Van Esch vertelt dat het magazijn bomvol staat met meubels van ongeveer 500 cliënten die binnenkort afgeleverd zouden moeten gaan worden.

De brandweer begint te kampen met watertekort en zet een groot vermogen pomp in die het water met bijna 400.000 liter per uur uit de vijvers tegenover het pand begint te pompen. Maar ondanks dat er twaalf bluseenheden continu staan te spuiten lijkt de brand zich verder te ontwikkelen en wordt de hulp ingeroepen van de hele regio. Ook ambulancepersoneel komt ter plaatse en behandelt enkele mensen die rook ingeademd hebben.

De politie maakt ondertussen grote delen van het industrieterrein vrij van publiek om een goede doorgang van de stroom brandweerauto’s, commandowagens en containers te waarborgen. De mannen op de hoogwerkers hebben zuurstofmaskers op omdat ze tegen de wind in moeten spuiten en ze regelmatig niet meer te zien zijn door de kolossale zwarte rookwolken.

Inmiddels wordt de brand aangeduid als een zeer grote brand. Brandweermannen met zuurstofmaskers gaan de panden van BAM, Pharr en Bouman binnen en ontdekken dat de brand een brandmuur en een scheidingswand heeft verwoest. Ondertussen zijn de ramen van Bouman opengezet om de rook het pand uit te krijgen.

Poppeliers-eigenaar Van Esch loopt ondertussen op straat diverse mensen te bellen en geeft opdracht om uit te kijken naar een vervangend magazijn. Van Esch: „Vanavond gaan we de orderadministratie uitdraaien en de meubelfabrikanten opdracht geven met spoed nieuwe meubels te leveren. We gaan zo snel mogelijk onze cliënten berichten wat er is gebeurd. Ze zullen toch wel een week of zes langer op hun meubels moeten wachten.”

Ondanks dat er vier stralen op het dak van BAM gericht zijn, heeft de dakbedekking vlamgevat. Tegen vijven verschijnt loco-burgemeester C. Sanders die zich over de ramp laat informeren. Ook manschappen uit district Eemland komen assisteren. Tegen zessen wordt het vuur door 150 manschappen bestreden en wordt de kleur van de rook witter. Na vijf uur blussen geeft brandweercommandant J. Bouman om 20.00 uur het sein brandmeester.

Op een stuk muur bij de BAM na blijkt bij de buren de schade veelal water- en rookschade te zijn. In de immense hal van de BAM staan alle machines in het water. Bouman vertelt dat het nablussen nog uren gaat duren.