Zijn ouders zouden graag zien dat hij wat meer leerde. „En ze willen graag precies weten hoe ik ervoor sta. Dan dreigen ze dat ze in m’n agenda kijken. Maar dat hebben ze naar mijn weten nog nooit gedaan.”Vader Bram Ruit (48) zegt dat hij en zijn vrouw vooral alert zijn geworden toen hun zoon vorig jaar met heel slechte cijfers thuiskwam. „Het leek erop dat hij zou blijven zitten. Gelukkig heeft hij er toen hard aan getrokken en is hij toch overgegaan.”

Zijn ouders hebben geleerd dat aansporen niet altijd resultaat heeft. „Als ik naar m’n werk ga en hij ligt nog in bed, zeg ik hem dat hij eruit moet komen om te gaan leren. Ik geloof niet dat het gebeurt.” Verder dan aansporen gaat hij niet. Het meeste werk moet Abraham volgens zijn vader toch zelf doen. „Hij is nu 16. Dan moet je die zelfstandigheid kunnen opbrengen.”

Vader Ruit -„ik leerde zelf ook altijd op het laatste moment”- herkent wel iets in de leerstijl van zijn zoon. „Zijn leerboeken heb ik de hele dag op tafel zien liggen, maar hijzelf was vertrokken. Eerlijk gezegd zullen we opgelucht ademhalen als hij slaagt.”

Abraham is niet het eerste kind van het echtpaar dat examen doet. Dat maakt volgens zijn vader verschil. „We zijn, denk ik, wel gemakkelijker geworden. Bij onze oudste dochter was voor ons als ouders ook alles nieuw.”

Hij ziet duidelijk verschillen in het leergedrag van zijn kinderen. „Ik heb mijn jongste dochter vandaag nog een pluim gegeven. Hoewel de zon scheen, ging ze toch uit zichzelf naar haar kamer om te leren.”