In 2005 kwamen in totaal 1933 meldingen binnen van euthanasie en hulp bij zelfdoding. In 2004 waren dat er 1886, in 2003 1815. Artsen zijn verplicht gevallen van euthanasie te melden bij de toetsingscommissies.Bij euthanasie dient de arts het middel toe waardoor de patiënt uiteindelijk sterft. Hulp bij zelfdoding is een andere vorm van vrijwillige levensbeëindiging. De patiënt drinkt, in bijzijn van een arts, zelf een middel waardoor hij of zij komt te overlijden.

Volgens een woordvoerder van de Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde (NVVE) is het goed mogelijk dat artsen euthanasie niet altijd melden bij de regionale toetsingscommissies. Artsen kunnen bijvoorbeeld achteraf verklaren dat een patiënt een natuurlijke dood is gestorven. Onderzoeken geven aan dat veel artsen bang zijn achteraf voor de rechter te worden gedaagd wegens de levensbeëindiging.

Dokters mogen volgens de wet alleen euthanasie toepassen bij patiënten die „uitzichtloos en ondraaglijk" lijden, en zelf aangeven euthanasie te willen. De arts moet minstens één andere, onafhankelijke collega raadplegen en de levensbeëindiging medisch verantwoord uitvoeren.

De regionale toetsingscommissies constateerden in 2005 in drie gevallen dat artsen niet volgens de zorgvuldigheidseisen hebben gehandeld. De zaken zijn voorgelegd aan het openbaar ministerie en de Inspectie voor de Gezondheidszorg. Volgens een woordvoerster van de toetsingscommissies hoeven de fouten niet te leiden tot strafvervolging. Artsen kunnen bijvoorbeeld administratieve fouten in de procedure hebben gemaakt.