Voor een hond is het leven in de voormalige Nederlandse kolonie doorgaans al geen feest. Maar weinig Surinamers beschouwen de in Nederland en andere westerse landen zo gewaardeerde trouwe vriend als gezelschap waarmee je kunt wandelen en ravotten. Honden vallen eerder in de categorie ”noodzakelijk kwaad”; ze worden als lastig ervaren, met hun geblaf en hun geren achter argeloze voetgangers en fietsers aan. Wie een hond bezit doet dat uit pure noodzaak: als bewaker van have en goed.Waarschijnlijk telt het land meer zwerfhonden dan inwoners. En dat is goed nieuws voor de Chinezen en al die anderen die graag een mals stukje hondenvlees op hun bord zien liggen.

Dat Chinezen af en toe een zwerfhond van de straat plukken om deze in de pan te doen belanden, verbaast weinigen. In China wordt hondenvlees immers gezien als een normaal bestanddeel van de maaltijd.

En dat de nasi in een van de vele honderden Chinese restaurants in Paramaribo en andere delen van Suriname geen varkensvlees bevat, zoals de menukaart vermeldt, maar Fikkie die toevallig langs de keuken liep, komt ook niet echt als een schok. In de weinig tot de verbeelding sprekende keukens van de vaak smoezelige eetgelegenheden, gebeuren wel meer dingen die niet door de beugel kunnen, zo hebben de Surinamers in de loop der jaren wel geleerd. Overigens hebben bepaalde restaurants de hond wel openlijk op de menukaart staan.

Maar dat zelfs Surinamers zich nu vol overgave storten op hondenvlees, is toch wel even slikken. Vooral mannen zetten zich over hun mogelijke bezwaren heen, want het vlees is potentieverhogend, zo zeggen de liefhebbers en verkopers.

Niet alleen zwerfhonden moeten er overigens aan geloven, er zijn ook verhalen van buren van Chinezen die hun waakhond nooit meer hebben teruggezien.

De discussie over de hondenconsumptie is opgelaaid nadat een Surinaamse televisiezender vorige week de heimelijk opgenomen beelden bracht van een Chinees die in zijn keuken een zwerfexemplaar aan het villen was.

Geen wet overigens die verbiedt om een hond tot culinair hoogstandje te verwerken, maar de wijze waarop het gebeurde heeft wel voor de nodige vraagtekens gezorgd. Terwijl voor koeien, varkens, schapen en kippen strenge slachtregels gelden, lijken die er voor de hond niet te zijn. En vooral zwerfhonden zijn een wandelende bron van voor bacteriën en andere gezondheidskwalen zorgende parasieten.

De Surinaamse dierenbescherming is niet alleen om die reden tegen het slachten van honden. Ze vindt het wreed om gedomesticeerde dieren te doden.

Voorstanders van hondenvlees vinden dat maar onzin. Het eten van hond hoort bij de Chinese cultuur, en Chinezen vormen in het hedendaagse Suriname een belangrijke bevolkingsgroep, zo stellen zij.