O, alles wat men hiervan leest en hoort, is maar stamelen. Het zijn onuitsprekelijke dingen, die geen oog heeft gezien en geen oor ooit heeft gehoord.O, wat zal het daar schoon wezen. Mocht ik ook eens een van die grote schare zijn en staan voor de troon en voor het Lam, ik zou uitroepen: Weg wereld, weg aarde. Waarom vertreed ik u niet meer met de voet?

Moet het ons niet verbazen dat zo’n schone hemel met zo’n gelukzalige staat niet meer liefhebbers en zoekers heeft? Doch de kortstondige genietingen van deze tijd in de zonde en ijdelheden van deze wereld gaan bij velen zo ver voorop, ja boven de eeuwige, allerzaligste genietingen van de heerlijkheid Gods. Men besteedt aan het zoeken en najagen van de dingen van deze tijd met zo veel meer ernst de tijd. Men grijpt echter naar een schaduw en verliest ziel en lichaam.

Abraham Hellenbroek, predikant te Rotterdam (”Bijbelse keurstoffen”, 1734)