„Ik had leuke dingen met mijn vrouw en twee kinderen kunnen doen. Nu ligt het geld in de vuilnisbak.” Een winkelier uit de provincie Utrecht -„uit schaamte blijf ik liever anoniem”- trekt een nummertje voor de stand van Leaseproces. Grofweg vijftig juristen van deze organisatie geven gratis een inschatting van een succesvolle rechtsgang tegen Dexia. „Er is een hoop onduidelijkheid, daarom wil ik graag meer meningen horen.”De ondernemer somt schokkende cijfers op. Alleen aan inleg is hij al 93.000 euro kwijt. Samen met boetes en advocaatkosten bedraagt zijn totale verlies 128.000 euro. „Ik ben naïef geweest. Je gaat echter af op de kennis van de financieel adviseur.”

Die adviseerde hem in 1997 de Winstverdriedubbelaar en het Feestplan. „Vrijwel risicoloze producten, vertelde hij mij. Ideaal voor de opbouw van mijn pensioen.” Inmiddels rust er een extra hypotheek op het huis van de detaillist om alle schulden te kunnen betalen. „Dat geld moet door een rechtszaak terugkomen. Maar succes is niet verzekerd.”

Honderden lotgenoten vullen de zaal in het Utrechtse Jaarbeurscomplex. „U bent niet stom geweest, u bent misleid”, spreekt Piet Koremans van het Platform Aandelenlease (PAL) de aanwezigen toe. Samen met Leaseproces vormt PAL een luis in de pels van Dexia.

Het bankconcern wil graag dat gedupeerden ingaan op de Duisenbergregeling, een aanbod waarbij een groot gedeelte van de restschuld wordt kwijtgescholden. Onder leiding van de voormalige centralebankpresident bereikten Dexia en de belangenorganisaties Leaseverlies en Eegalease, de Vereniging van Effectenbezitters (VEB) en de Consumentenbond vorig jaar deze schikking. PAL en Leaseproces stellen juist dat dit voorstel te mager is. Met spotjes en advertenties proberen de organisaties gedupeerden te werven voor een rechtsgang tegen de aanbieders van aandelenleaseproducten.

De VEB liet vorige week weten dat Leaseproces de kans op succes te rooskleurig voorstelt. Verder vraagt de belangenorganisatie zich af waar Leaseproces het geld vandaan haalt om dure advertentiecampagnes te financieren. „Ik kan hen geruststellen”, reageert Joost Papeveld van Leaseproces. „Als we geld nodig hebben, dan staan enkele investeerders paraat. Wij hebben zelfs geldschieters uit de Verenigde Staten.” Namen wil hij echter niet noemen.

Papeveld ergert zich aan de handelwijze van de VEB. „We hebben al twee keer een gesprek aangevraagd. Daar reageren ze niet op. Nu slaan ze ons om de oren met een persbericht.”

Hij weerspreekt de beschuldiging dat Leaseproces puur uit commercieel belang handelt. „We laten de voor- en nadelen zien. De klant maakt uiteindelijk de keuze voor een rechtsgang. Als je 900 gedupeerden hebt gesproken ga je niet meer voor het commerciële, maar voor het ideële belang.” Inmiddels hebben zich 40.000 beleggers aangemeld.

Terwijl Leaseproces zo veel mogelijk gelijksoortige zaken probeert te bundelen, voeren advocatenkantoren vooral individuele procedures. „Ik ga op zoek naar dat ene argument dat de doorslag kan geven”, legt advocaat R. Silvertand uit Den Bosch uit. „Bij Leaseproces hebben gedupeerden minder kans om te winnen, maar het financiële risico is kleiner.”

Silvertand adviseert beleggers met een restschuld tot 2000 euro zich aan te sluiten bij Leaseproces. „Dan spreken we over zogeheten strooischade, te weinig om een dure advocaat voor in te huren.” Silvertand schat de kans op winst hoog in. „Je moet wel heel erg je best doen om te verliezen.”

F. Peters uit Nijmegen gaat onverrichter zake naar huis. „Het heeft geen zin om te procederen, er zijn te veel tegenwerkende factoren.” De jurist van Leaseproces vertelde hem zojuist dat hij als beleidsmedewerker in de geestelijke gezondheidszorg beter had kunnen weten. Peters denkt daar iets anders over. „Ik ben zo stom met financiën.”