De keten van de zaligheid van de kinderen Gods loopt van eeuwigheid tot eeuwigheid. Haar beginsel is onze verkiezing, haar einde (hoewel zonder einde) is onze verheerlijking. De twee einden van deze keten houdt de Heere verborgen en in Zijn eigen hand. De twee middelste schakels van de ketting heeft de Heere neergelaten van de hemel op de aarde, opdat wij die zouden grijpen en aannemen. Als wij door het geloof verzekerd zijn van de middelste schakels, zijn wij ook verzekerd van de twee uiteinden.Neem hier dan acht op wanneer u vertroost begeerd te zijn van de zekerheid van uw zaligheid. Maak het uw geweten bekend, door een heilig leven, dat God u geroepen heeft en gerechtvaardigd. Grijp dan met de ene hand de schakel van uw roeping en met de andere hand de schakel van uw rechtvaardigmaking. Gedenk dat dit sterfelijke leven een korte tijd is tussen twee eeuwigheden waarin de gelovigen in vreze en beven hun zaligheid werken. Zo stappen zij van Gods eeuwige verkiezing tot de oneindige verheerlijking. Echter, de goddelozen drinken de ongerechtigheid in. Och, dat wij geheiligde gedachten hadden om hieraan te denken zo lang wij in dit leven zijn. Immers, waar de boom valt, zal hij blijven. De Heere make ons bijtijds wijs, opdat wij op onze loop acht geven.

William Cowper, predikant te Perth (Al de theologische werken, 1650)