Onheilig
In deze tekst vermaant de apostel ons voor onheiligheid door middel van het voorbeeld van Ezau. Het is niet alleen onheilig niet in God te geloven zoals de grove godloochenaars doen, die noch God, noch afgod, noch godsdienst hebben. Het is niet alleen onheilig om verachtelijk te spreken over God de Heere, Zijn eigenschappen, woorden en werken. Onheiligheid is ook het zoeken van het aardse en het hemelse laten varen. Het is ook het najagen van het tijdelijke, het verkiezen van het tijdelijke en het hemelse te verachten.
Behalve dat, zijn zij onheilig die het aardse en het lichamelijke zozeer zoeken en zich met wantrouwen vergrijpen aan de voorzienigheid des Heeren. Het waren de genode gasten die hun akkers en koopmanschap hoger achtten dan die bereide hemelse maaltijd. Het zijn zij die aardse dingen bedenken, welker God is de buik en het einde het verderf. Het is de wereldgezindheid die ieder van ons aankleeft en aanhangt, waartegen Christus in Matthéüs 6 zo veel vermaand heeft. Daar maant Hij met veel redenen ons af van het vergaderen van aardse schatten en van heidense zorgvuldigheden van spijze en kleding. Hij vermaant ons met te zeggen: „Zoekt eerst het koninkrijk Gods en Zijn gerechtigheid…”Roelof Pieters, predikant te Amsterdam (”Korte regels voor een heilig leven”, 1641)
